Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2007

Αναμνήσεις

Εχθές και καθώς προσπαθούσα να βάλω μία τάξη στα βιβλία, περιοδικά και λοιπά έντυπα που στοιβάζονται, βρήκα κάποιες παλιές φωτογραφίες. Είναι τραβηγμένες κατά τη διάρκεια της θητείας μου σε μία βραχονησίδα. Δυστυχώς, για ευνόητους λόγους, δεν μπορώ να δημοσιεύσω τις πλέον όμορφες.

Βράχοι, Θάλασσα και αγριοκάτσικα. Ο αρχηγός του κοπαδιού φαίνεται να απολαμβάνει τη θέα. Σκληρό τοπίο, απίστευτου όμως φυσικού κάλλους.


Ο γράφων σε δράση. Λέμε τώρα...



Κάτι τέτοιες στιγμές ξεχνάς ότι είσαι οπλίτης.


Χαίρομαι που κατά τη διάρκεια της θητείας μου βρέθηκα σε μία βραχονησίδα και μάλιστα καλοκαίρι. Γαλήνη, ηρεμία αλλά και απίστευτες ιστορίες τρέλας και γέλιου.
Η οδοιπορία-ανάβαση στους απότομους βράχους (μαζί με το γιατρό) ξεχνιόταν αμέσως βλέποντας το χαμόγελο και τα ευχαριστώ των ελάχιστων ηλικιωμένων όταν καταφτάναμε στον οικισμό για την παροχή ιατρικής βοήθειας. Και κυρίως όταν έβλεπες την ελπίδα στα μάτια τους. Αισθανόμαστε ότι προσφέραμε και μάλιστα σε ξεχασμένους ανθρώπους.
Πολλές φορές καταλάβαινες πως αισθανόταν η κυρά της Ρω έχοντας ένα νησί ολόκληρο στη διάθεση σου. Και για όλους εμάς που εκνευριζόμαστε όταν δεν λειτουργεί η σύνδεση στο διαδίκτυο να θυμόμαστε πως για πολλούς συνανθρώπους μας ορισμένα πράγματα όπως το πόσιμο νερό και ο γιατρός δεν είναι αυτονόητα. Αλήθεια έχετε ποτέ αναγκαστεί αποκλεισμένοι από τον καιρό να πιείτε νερό με χαλαζόλη; Όλα αυτά λίγα μόλις χιλιόμετρα απο εμάς. Στην ίδια χώρα. Ας μην ξεχνάμε τους ακρίτες μας.
Τα βύσματα τελικά χάνετε τόσα πολλά..
Έδωσα υπόσχεση στον εαυτό μου να ξαναβρεθώ εκεί. Ελπίζω να τα καταφέρω...

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Mono esi tha mporouses na eisai.
Eprepe na to xa katalabei pio noris.
Remale o kosmos einai mikros.
Methaurio erxomai sta meri sou.
Kanonisou na thimithoume ta palia.

yg:Ipopsin oti to openweb pou mou xes stisei trexei akoma.

Λακων είπε...

Ωχ,ωχ! Aλλά μη μου λες για παλιά γιατί με κάνεις να αισθάνομαι παππούς :P

Ανώνυμος είπε...

Μετά το Φαλμεράυερ σκάσανε και τα στρατά...Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια? Άπαπα!

Πώς και δεν έκατσες εκεί αφού σ'άρεσε τόσο?

Λακων είπε...

Είμαι κατά της μορφής που έχει τώρα ο στρατός και υπέρ της Παλλαικής άμυνας.

Όσον αφορά το πατρίς, θρησκεία οικογένεια έπεσες μέσα. Το κατάλαβαν οτι είμαι χουντικός και του συστήματος και με έστειλαν σε ξερονήσια να υπηρετήσω.

Θεωρώ πάντως εξαιρετικά σοβαρό θέμα την κοινωνική προσφορά και την απομόνωση στην οποία βρίσκονται τα νησιά μας.

Ανώνυμος είπε...

Βοήθειά μας!

Λακων είπε...

Οι θρησκευτικές μου πεποιθήσεις βρίσκονται αρκετά κοντά σε αυτές του Δημήτρη Νικολακάκου (Λιαντίνη). Πάντως με εσένα, το "Βοήθεια μας" θα το χρειαστώ.

μελονικος είπε...

Υπάρχει και άλλη Ελλάδα και καλά θα κάνουμε να μη τη ξεχνάμε. Δε λέω καλά τα βιβλία και οι πληροφορίες αλλά και αυτή η Ελλάδα έχει να μας μάθει πολλά. Είτε είναι στα νησιά είτε στα βουνά.

Λακων είπε...

Ακριβώς Νίκο. Γιατί πέρα απο τις φιλοσοφικές συζητήσεις ή πέρα απο τις εγωκεντρικές μου κόντρες με την Έφη για παράδειγμα ,υπάρχει και η ωμή πραγματικότητα. Η άλλη Ελλάδα και γενικότερα άλλοι συνάνθρωποι μας που υποφέρουν.
Υπάρχουν δύο στοιχεία ειρωνικά εδώ.
Το πρώτο είναι πως βρίσκονται μόλις λίγα χιλιόμετρα απο την πρωτεύουσα.
Το δεύτερο πως αυτοί ισως και να είναι πιο ευτυχισμένοι και ικανοποιημένοι απο εμάς.

Κορκόδειλας είπε...

Βρε παλιοψαρακι πατριδα..που ήσουν?

Βραχονησίδα....παραλλαγη (οχι σωστή βεβαια)....χαλαζόλη...σα να μη μας τα λες καλα. Που ησουν? Ποτε? κλπ...

Λακων είπε...

Σιγά μην έβαζα και φούμο,να κατέβαζα μανίκια,γάντια,λωρίδες στο όπλο κτλ. Ίσως κοντά στα Ίμια αλλά δεν μπορώ να πω.(καταλαβαίνεις)
Ο μάγειρας δεν την πολυπάλευε, σπατάλησε το νερό, ο καιρός χάλασε, αποκλειστήκαμε και δούλεψε χαλαζόλη και όχι μόνο.
Τα λοιπά σε mail.

Σοφία είπε...

Τα βύσματα τελικά χάνετε τόσα πολλά..

Στο θέμα αυτό υποψιάζομαι ότι έχεις πάρα πολύ δίκιο.

Λακων είπε...

Αχ Σοφία σχετικό είναι και αυτό.
Γιατί μετά τη βραχονησίδα αντί να με στείλουν σε μονάδα της Πελ/νησου να απολυθώ ή έστω στην Αθήνα με έστειλαν πάλι στα σύνορα στη Βόρεια Ελλάδα να φυλάω σκοπία με -20 βαθμούς και πολύ χιόνι...

dyosmaraki είπε...

Ναι κάποτε αποκλείστηκα σε ένα τέτοιο απομακρυσμένο νησί λόγω κακοκαιρίας !!! Τις μέρες που έμεινα ήρθε η πληροφορία πως ερχόταν ομάδα εφοριακών να κάνουν έλεγχο και να δουν αν τα μαγαζιά είχαν προμηθευτεί ταμειακές μηχανές. Και άκουσα τον έναν από τους 3 (όλους κιόλους) καφετζήδες να σιγομουρμουράει: Μα αν μου βάλουν πρόστιμο εγώ σε πόσο καιρό θα μαζέψω αυτά τα χρήματα? Από τους 7-8 καφέδες που πουλάω την ημέρα στους ηλικιωμένους και από τις 3-4 πορτοκαλάδες ????
Εφυγα και δεν ξέρω τι απόγινε...Εκανα όμως τη σκέψη πως αυτούς τους ακρίτες θα έπρεπε η πολιτεία να τους πληρώνει για να μένουν εκεί και όχι να τους ζητά να πληρώνουν φόρους......