Ιταλοί. Τούτοι αποτελούν ιδιαίτερη περίπτωση.
Κάνουν καμιά εξόρμηση στα γύρω χωριά. Αλλά μόνο σαν κατακτητές δεν λογίζονται.
Και χαμογελούν βλέποντας μικρά παιδιά. Piccollo, piccolο φωνάζουν!
Αναζητούν γάτες. Ναι, σωστά διάβασες αναγνώστη. Αυτές που ο λαός μας ονομάζει εφτάψυχες. Οι Ιταλοί όμως ξέρουν την Αχίλλειο πτέρνα τους.
Τις άρπαζαν λοιπόν και τους έτριβαν τη μύτη σε αγκριωπούς (μη λείους) τοίχους ...
Έτσι οι γάτες έχαναν και τις επτά ψυχές τους μονομιάς και κατέληγαν στα στομάχια τους!!!
Παρόμοιες εξορμήσεις έκαναν και οι Γερμανοί. Φαίνεται πως είχαν μπουχτίσει με τις κονσέρβες τους και κάποια φορά έπεσαν με λαιμαργία σε μια συκιά. Μπερδεύτηκαν όμως και αντί να φάνε σύκα, έφαγαν τον έλισσο. (αγριόσυκα-χρησιμοποιούνται μόνο για τη γονιμοποίηση).
Στην Λακωνία υπάρχει η φράση "έχει κόψει έλισσο."
Το έντομο-ζιζάνιο που βρίσκεται μέσα στον έλισσο έκαμε το θαύμα του και όλοι οι Γερμανοί άρχιζαν να φωνάζουν "Ραους, Ράους" ψάχνοντας όμως για τουαλέτα... Έτσι λοιπόν η φύση εκδικήθηκε τον κατακτητή και χάρισε λίγο χαμόγελο στους Έλληνες.
Η πείνα εξακολουθεί να θερίζει. Οι Λάκωνες δεν χάνουν όμως την αισιοδοξία τους και το διασκεδάζουν. Με σαρκασμό ο Κυριάκος ο Βαγγελάκος από το Φοινίκι θα πει:
-Ρε παιδιά να σας 'ξομολοΐθώ κάτι; Έχω σιχαθεί το κρέας. Χριστού-Λαμπρή κρέας, Χριστού-Λαμπρή κρέας!! (Κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα δηλαδή)
Ο πόλεμος όμως και ειδικά όταν είναι εμφύλιος δεν κάνει χιούμορ. Ο διχασμός συνεχίζεται.
Ο Πάρνωνας ελέγχεται πλήρως από τους αριστερούς . Το αυτό συμβαίνει και σε όλο το δρόμο από τη Μακρυνάρα των Μολάων έως και τη Σπάρτη. Κάποια χωριά στη συντριπτική τους πλειοψηφία αποτελούνται από αριστερούς τους οποίους και στηρίζουν με κάθε τρόπο.
Από τους ντόπιους έως και σήμερα αποκαλούνται ανταρτοχώρια.
Σε δύο από τα "ανταρτοχώρια" αυτά (Βουτιάνους και Λεβέτσοβα) το ΕΛΑΣ θα παραδώσει και τον οπλισμό του μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας!
ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΣΚΑΛΑ ΤΟΥ ΜΙΛΑΝΟΥ; ΦΑΡ ΟΥΕΣΤ ΚΑΙ ΧΟΛΙΓΟΥΝΤ;
Ή μήπως απλά η κινηματογραφική μάχη στη ΣΚΑΛΑ ΛΑΚΩΝΙΑΣ;
Στις 5 Μαίου του 1944 οι αριστεροί επιτίθενται στη Σκάλα της Λακωνίας. Οι κάτοικοι της μαζί με άλλους Λάκωνες αντιστέκονται. Οι μάχες είναι σφοδρές και η ζυγαριά φαίνεται να γέρνει προς το μέρος των αριστερών. Η πιο πεισματική εστία αντίστασης των δεξιών βρίσκεται στην εκκλησία!!! Ο Αηδόνης από το χωριό του ποιητή Ρίτσου, τις Βελλιές, έχει ΑΝΕΒΕΙ ΣΤΟ ΚΑΜΠΑΝΑΡΙΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ!!!
Απο εκεί και με ένα πολυβόλο μάχεται ηρωικά και θερίζει προς πάσα κατεύθυνση.
Και εκεί που οι αριστεροί φαίνεται να κερδίζουν ολοκληρωτικά τη μάχη έχουμε ένα δαιμόνιο τρικ απο κάποιον μάλλον Σκαλιώτη.
ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙ ΚΑΙ ΒΑΖΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΕΝΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΜΕΝΟ ΤΡΙΚΥΚΛΟ-ΜΗΧΑΝΗ BMW ΚΑΙ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΜΑΡΣΑΡΕΙ.
Οι αριστεροί τα χάνουν και νομίζουν πως επέστρεψαν οι Γερμανοί προς ενίσχυση των δεξιών!! Αποχωρούν και τελικά η Σκάλα παρέμεινε ως είχε!!
Αυτό το δαιμόνιο τέχνασμα έμελλε να κρίνει τη μάχη...
ΣτΓ: Ο ποιητής Ρίτσος έχει καταγωγή από το Χωριό Βελλιές Λακωνίας. Αυτός είναι και ο λόγος που σε ποιητικές συλλογές εμφανιζόταν με το ψευδώνυμο Ιωάννης Βελλιώτης.
Η ΜΑΧΗ ΣΤΟΥΣ ΜΟΛΑΟΥΣ ΤΗΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ. ΠΡΩΤΟΣ, ΠΡΩΤΟΣ Ο ΠΑΠΑΣ!!
Το Δεκέμβριο του '43 ο εμφύλιος μαίνεται. Σκληρές μάχες η μια μετά την άλλη.
Το ημερολόγιο δείχνει 28/12/1943. Αριστεροί κάνουν επίθεση στους Μολάους.
Μετά από τέσσερις ώρες μάχης επικρατούν πλήρως. Συλλαμβάνουν περί τα 400 άτομα τα οποία από τη μεριά των αριστερών θεωρούνται συνεργάτες των Ναζί καθώς και υπαίτιοι άλλων εγκλημάτων όπως βιασμών κτλ.
Τελικά αφήνουν ελεύθερους τους περισσότερους και 30-40 άτομα αιχμάλωτοι οδηγούνται στο βάραθρο "τρύπα του ταράτσα" κοντά στα Νιάτα.
Η "αφρόκρεμα" της τότε κωμόπολης θανατώνεται δια κατακρημνισμού στο βάραθρο. Έχουμε νεκρούς από διάφορες οικογένειες όπως Τσικλάκου, Σκανδαλάκη, Λιβερδίση (γιατρός) κτλ.
Με μια κίνηση συμβολισμού πρώτος πρώτος ρίχνεται στο βάραθρο και μάλιστα ζωντανός ο τότε ιερέας των Μολάων Καριτσιώτης!!!
Η ...ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ, Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΣΠΑΡΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΥΛΑΚΟΣ!
Όπως αναφέρθηκε στην προηγούμενη ανάρτηση αν και σήμερα η Λακωνία θεωρείται "κάστρο της δεξιάς" τότε τα πράγματα ήταν μοιρασμένα με κυριαρχία ξεκάθαρη των αριστερών τα πρώτα χρόνια.
Ας δούμε λοιπόν και μερικές προσωπικότητες που εντάχθηκαν στον ΕΑΜ απο τον παραδοσιακά συντηρητικό χώρο. Αυτόν της εκκλησίας!!
- Αρχιμανδρίτης Μελέτιος Καραμπίνης . Μετά την απελευθέρωση διώχθηκε απο την Ελλάδα και έγινε επίσκοπος Παρισίου...
- Ο τότε Μητροπολίτης Σπάρτης Διονύσιος Δάφνος!!
- Ο Δεσπότης Γυθείου Χρύσανθος Δασκαλάκης. Μετά απο πολλές πιέσεις αποχώρησε απο τις τάξεις του ΕΑΜ.
Στη Σπάρτη ισχυρές δυνάμεις των αριστερών κάνουν επίθεση. Επικρατούν και καταφέρνουν να φτάσουν μέχρι τις φυλακές όπου και απελευθερώνουν όλους τους εγκλεισμένους συντρόφους τους. Η Σπάρτη πλέον έχει παραδοθεί ολοκληρωτικά.
Απο την άλλη άκρη της πόλης όμως ακούγονται πυροβολισμοί!Φαίνεται πως ειδοποιήται ο Παυλάκος. Καταφτάνει από τη Μάνη με τους μαζωματάρηδες του και δίνει σκληρή μάχη. Κατορθώνει τελικά να τους απωθήσει.
Ο Παυλάκος ουσιαστικά κράτησε μόνος του την Σπάρτη.
Αν δεν επενέβαινε είναι απολύτως βέβαιο πως θα είχε περάσει στα χέρια των αριστερών.Ίσως ολόκληρη η ροή του εμφυλίου να ήταν εντελώς διαφορετική.
ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΩΝ.
Πολλές φορές διάφορα γεγονότα γίνονται και τραγούδια. Η μεριά των δεξιών τραγουδά τους δικούς της ήρωες όπως το Μαγγανά μετά τα γεγονότα του Μελιγαλά. Ο Μαγγανάς πυροβολείται απο αριστερούς όμως η χαριστική βολή δεν τον πετυχαίνει. Προσποιείται το νεκρό και ρίχνεται ζωντανός μέσα στην Πηγάδα.
Πατώντας πάνω στα πτώματα και χρησιμοποιώντας τα ως..σκάλα καταφέρνει να βγει στην επιφάνεια ζωντανός.
"Με τι καρδιά ρε Μαγγανά στην Καλαμάτα μπήκες και όλους τους κομμουνιστές συγκεντρωμένους βρήκες. Και έσπασες τις φυλακές και έβγαλες τους Χίτες."
Αντίστοιχα έχουμε και απο τη μεριά των αριστερών. Το συγκεκριμένο μάλιστα είναι για μαχητές του ΕΛΑΝ (ναυτικό μέρος του ΕΛΑΣ της Λακωνίας με αξιόλογη δράση) μετά την κατάρριψη Γερμανικού υδροπλάνου στον Αβλέμονα.
"Το ένδοξο ηρωικό ΕΛΑΝ στην Λακωνία
με τους φασίστες έκαμε αεροναυμαχία.
Στον όρμο του Αβλέμονα εδώκανε τη μάχη
με ένα μονάχα αυτόματο τρεις σύντροφοι μονάχοι.
Το υδροπλάνο γάζωσαν ψύχραιμα, με ευστοχία
και το 'στειλαν φλεγόμενο στην Αγία Πελαγία."
Η ΑΦΙΞΗ ΤΟΥ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ ΟΙ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΤΩΝ ΑΝΤΑΡΤΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΤΙΠΟΙΝΑ.
Στις 27 Απριλίου του 1944 οι αριστεροί κατορθώνουν ένα μεγάλο πλήγμα εναντίον των Γερμανών. Σκοτώνουν το στρατηγό Κρεζ μαζί με το επιτελείο του και τους μαχητές του και αποσπούν απόρρητα έγγραφα.
Οι Γερμανοί εκτελούν αδιακρίτως. Έχουν δώσει και αριθμούς. 1 νεκρός Γερμανός σημαίνει αυτομάτως 50 νεκρούς Έλληνες....
Η κατάσταση είναι τέτοια ώστε οι Γερμανοί αναγάζονται να ενισχύσουν τις δυνάμεις τους.
Δύο μήνες μετά καταφθάνει και ο Άρης Βελουχιώτης στη Λακωνία.
Κονταλώνης, Πρεκεζές, Καπετάν Σταθάκης από τον Ασωπό Λακωνίας (πρώην αξιωματικός του στρατού) και ο Άρης επιτίθενται στην πιο ισχυρή ίσως βάση των Γερμανών κοντά στη Σελασσία στον οικισμό Βουρλιά.
Το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού χάνεται και τους αντιλαμβάνονται Γερμανοί σκοποί.
Ακολουθεί άγρια μάχη αλλά οι άντρες τους ΕΛΑΣ κατορθώνουν να φτάσουν στην αποθήκη πυρομαχικών. Εκεί φορούν και Γερμανικές μπότες αφού μέχρι τότε είτε περπατούσαν με φθαρμένα παπούτσια, είτε ξιπόλητοι προκειμένου να μην κάνουν θόρυβο!!!.
Οι Γερμανοί προσπάθησαν να καλέσουν ενισχύσεις όμως τους σταμάτησαν με νάρκες έξω απο τους Βουτιάνους.
Ολοκληρωτική νίκη με πλούσια λάφυρα.
Λίγο μετά αποχωρούν και οι Ναζί απο την Πελλοπόνησο.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
Πατώντας πάνω στα πτώματα και χρησιμοποιώντας τα ως..σκάλα καταφέρνει να βγει στην επιφάνεια ζωντανός.
"Με τι καρδιά ρε Μαγγανά στην Καλαμάτα μπήκες και όλους τους κομμουνιστές συγκεντρωμένους βρήκες. Και έσπασες τις φυλακές και έβγαλες τους Χίτες."
Αντίστοιχα έχουμε και απο τη μεριά των αριστερών. Το συγκεκριμένο μάλιστα είναι για μαχητές του ΕΛΑΝ (ναυτικό μέρος του ΕΛΑΣ της Λακωνίας με αξιόλογη δράση) μετά την κατάρριψη Γερμανικού υδροπλάνου στον Αβλέμονα.
"Το ένδοξο ηρωικό ΕΛΑΝ στην Λακωνία
με τους φασίστες έκαμε αεροναυμαχία.
Στον όρμο του Αβλέμονα εδώκανε τη μάχη
με ένα μονάχα αυτόματο τρεις σύντροφοι μονάχοι.
Το υδροπλάνο γάζωσαν ψύχραιμα, με ευστοχία
και το 'στειλαν φλεγόμενο στην Αγία Πελαγία."
Η ΑΦΙΞΗ ΤΟΥ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ ΟΙ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΤΩΝ ΑΝΤΑΡΤΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΤΙΠΟΙΝΑ.
Στις 27 Απριλίου του 1944 οι αριστεροί κατορθώνουν ένα μεγάλο πλήγμα εναντίον των Γερμανών. Σκοτώνουν το στρατηγό Κρεζ μαζί με το επιτελείο του και τους μαχητές του και αποσπούν απόρρητα έγγραφα.
Οι Γερμανοί εκτελούν αδιακρίτως. Έχουν δώσει και αριθμούς. 1 νεκρός Γερμανός σημαίνει αυτομάτως 50 νεκρούς Έλληνες....
Η κατάσταση είναι τέτοια ώστε οι Γερμανοί αναγάζονται να ενισχύσουν τις δυνάμεις τους.
Δύο μήνες μετά καταφθάνει και ο Άρης Βελουχιώτης στη Λακωνία.
Κονταλώνης, Πρεκεζές, Καπετάν Σταθάκης από τον Ασωπό Λακωνίας (πρώην αξιωματικός του στρατού) και ο Άρης επιτίθενται στην πιο ισχυρή ίσως βάση των Γερμανών κοντά στη Σελασσία στον οικισμό Βουρλιά.
Το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού χάνεται και τους αντιλαμβάνονται Γερμανοί σκοποί.
Ακολουθεί άγρια μάχη αλλά οι άντρες τους ΕΛΑΣ κατορθώνουν να φτάσουν στην αποθήκη πυρομαχικών. Εκεί φορούν και Γερμανικές μπότες αφού μέχρι τότε είτε περπατούσαν με φθαρμένα παπούτσια, είτε ξιπόλητοι προκειμένου να μην κάνουν θόρυβο!!!.
Οι Γερμανοί προσπάθησαν να καλέσουν ενισχύσεις όμως τους σταμάτησαν με νάρκες έξω απο τους Βουτιάνους.
Ολοκληρωτική νίκη με πλούσια λάφυρα.
Λίγο μετά αποχωρούν και οι Ναζί απο την Πελλοπόνησο.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
29 σχόλια:
εντελως σοβαρα και χωρις καμια διαθεση για πλακα προτεινω τα τμηματα του κειμενου που αναφερονται στους αριστερους με κιτρινα γραμματα και οσα στους δεξιους με καφετιά πάντως οχι με κοκκινα και μπλε ή μαυρα
Ή αντιστροφως,
Γούφα ή Δημάρατε ή Αλκμάνα(λόγω μουσικής-λυρικής ποίησης κτλ) ή θείο παπί με ξεψύχησες μέχρι να καταλάβω ποιός είσαι!!
Αρχικά το μυαλό μου βλέποντας κίτρινο πήγε σε κιτρινισμό-βλέπε κίτρινο τύπο. Μας την πέσανε λέω...
Εντυπωσιάζομαι από τις λεπτομέρειες που γνωρίζεις Λάκωνα.
Αυτό δείχνει οτι οι πηγές σου είναι άνθρωποι που έζησαν τα γεγονότα και φυσικά δηλώνουν το δικό σου ενδιαφέρον να ασχοληθείς με το συγκεκριμένο θέμα.
Φαντάζομαι για κάποιους νεώτερους οι οποίοι ζούν ή προέρχονται από την περιοχή η συγκεκριμένη περιγραφή και η αναφορά ονομάτων ανατρέπει πολλά από αυτά που μέχρι σήμερα πιστεύουν.
Αναρωτιέμαι ποιές είναι οι σημερινές σχέσεις των ανθρώπων εκατέρωθεν;
Θα περιμένω την συνέχεια.
@x-man Οι πήγες μου δεν είναι άκαπνοι χαρτογιακάδες και επαγγελματίες πολιτικοί.
Είναι άτομα τα οποία πολέμησαν επί χρόνια.
Συνήθως οι άκαπνοι είναι και οι πλέον φανατικοί.
Από εκεί και πέρα αν και πολλά βιβλία έχουν γραφτεί στην πραγματικότητα κάποια από τα ονόματα που αναφέρουν είναι μηδαμινές προσωπικότητες που με το τέλος του εμφυλίου εκμεταλλεύτηκαν τις καταστάσεις και πλάσαραν τους εαυτούς τους ως ήρωες κερδίζοντας πολιτικές θέσεις, συντάξεις κτλ.
Και από τις δύο πλευρές.
Οι γνήσιοι αγωνιστές και των δύο παρατάξεων είτε σκοτώθηκαν, είτε παραμένουν σιωπηλοί.
Τα πάθη πλέον έχουν καταλαγιάσει.
Αρκεί βέβαια να μην συζητούν το θέμα. Αν τύχει και το ξεκινήσουν ...
Σπουδαία η προσπάθεια για τα γεγονότα της κατοχής και του εμφυλίου.
Θα ήθελα να σού επισημάνω όμως κάποια σημεία που θεωρώ πως μπορεί να κρύβουν ανακρίβειες.
Το 43 το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ δεν ήταν κομουνιστικές οργανώσεις.
Μόνο καθαρά πατριωτικές πού φτιάχτηκαν όμως από κομουνιστές.
Επίσης το 43 δεν υπήρχε εμφύλιος , παρά μόνο πόλεμος ανάμεσα σε πατριώτες που αντιστέκονταν στον κατακτητή και σε συνεργάτες του.. Τα τάγματα ασφαλείας δεν ήταν πατριωτικά στρατιωτικά τμήματα. Μην αποδίδουμε και εύσημα στούς “ΕΦΙΑΛΤΕΣ” Η προσπάθεια σου καλή. Συνέχισε.
εξαιρετικό...
ιδιαίτερα η θέση σου για τους απ' όξω που δεν πολέμησαν..
το παρακολουθώ με ενδιαφέρον...
όπως λέω τα έχω ζήσει... ο πατέρας μου ταγματασφαλίτης... ο αδελφός του αντάρτης συλλαμβανόμενος στην Γερμανία στα καταναγκαστικά έργα ξέθαβε νεκρούς Γερμανούς από τους συμμαχικούς βομβαρδισμούς...
Η Ιστορία δεν τελείωσε...
@Μελόνικος Αν πω τι ήταν το ΕΛΑΣ/ΕΑΜ και ΕΠΟΝ (πολλοί από την ΕΠΟΝ στη Λακωνία στρατολογήθηκαν από τους αριστερούς και μιλάμε για χιλιάδες μέλη) είναι σαν να παίρνω θέση.
Τα πράγματα ήταν όπως τα λες αλλά και δεν ήταν.
Για παράδειγμα Λοχαγοί του ΕΑΜ/ΕΛΛΑΣ προσχώρησαν εκεί επειδή πριν είχαν δολοφονήσει για άσχετους λόγους-καμία σχέση με πολιτικά γεγονότα και προκειμένου να προστατευτούν.
Για παράδειγμα οι διακριθέντες λοχαγοί των ανταρτών Χρήστος και Μήτσος Κουτρουλάκης από το χωριό Συκιά οι οποίοι δολοφόνησαν το Μανωλάκο στο χωριό Φοινίκι, ο οποίος ήταν γαμπρός τους και θεωρούσαν πως είχε προσβάλλει την αδερφή του.
Αυτά είσαι διασταυρωμένα γεγονότα.
Μιλάω χρησιμοποιώντας συγκεκριμένα ονόματα και συγκεκριμένα γεγονότα.
Να αναφέρω και άλλο όνομα;
Κουρμπέλας, χωριό Παπαδιάνικκα ο οποίος σκότωσε τον ξάδερφο του για άσχετη πάλι αιτία.
Γενικότερα Νίκο τα πράγματα ήταν πολύ μπερδεμένα τότε και δη στη Λακωνία όπου οι βεντέτες υπήρχαν ακόμα.
@akrat Ακριβώς έτσι. Με εκνευρίζουν πολύ γενικά οι απ' έξω και ειδικότερα οι "επαγγελματίες" επαναστάτες του σήμερα.
Μια κιτς έκδοση του εμφυλίου είδαμε στα γεγονότα των ημερών.
Σήμερα βλέπω δεξιούς που "σκιάζονται" να δηλώσουν δεξιοί άλλους που το τραβάνε στην άκρα δεξιά και φυσικά από την άλλη επαγγελματίες αριστερούς που στην κατοχή θα ήταν κουκουλοφόροι, σκοταδιστές που παριστάνουν τους πεφωτισμένους του Βούδα όπως επίσης και επαναστάτες αλλά μόνο για όση ώρα είναι δίπλα τους τα τηλεοπτικά συνεργεία.
Αν στον εμφύλιο πολεμούσαν οι σημερινοί ακροδεξιοί και οι σημερινοί ψευτοαναρχικοί τα πάντα θα είχαν λήξει σε λίγες ημέρες...
Μαλθακές άκαπνες παρθένες...
κΑΛΗΜΕΡΑ...Θα μου πεις, απο αυτο το τοσο γλαφυρο και τραγικο κειμενο τις γατες καταλαβες εσυ ?Μαλιστα...Οι ιταλοι ειναι ακομη γατοφαγοι.Οι παπουδες του τζιαννι{ιταλου αντρα της ξαδελφης μου]καθε δισεκτο χρονο σφαζουν μια μαυρη γατα για ξορκι και την μαγειρευουν.Μοιραζουν σαν αντιδωρο που εχουμε εμεις μικρες μπουκιτσες σ ολους τους οικειους για γουρι. Παντως περν του αστειου οι λεπτομερειες σου ειναι πολυ διαφωτιστικες
Η φωτό είναι ιστορικό στοιχείο.
Όλα να τα βάλεις.
Ακόμα και το ότι κάποιοι βγήκαν στο βουνό για λόγους εκδίκησης.
Όμως να μην μας διαφεύγει πως το αντάρτικο ήταν συνέχεια του 1821.
αντίθετα τα τάγματα ασφαλείας ήταν συνεργάτες του κατακτητή.
Γι'αυτούς ο Γέρος του Μωριά είχε πεί το
-φωτιά και τσεκούρι στους προσκηνημένους-
Στο Βιετνάμ οι αντάρτες απαγόρευαν στον κόσμο να παίρνει βοήθεια (τρόφιμα φάρμακα) από τον κατακτητή(Αμερικάνους) με πολύ άγριο τρόπο.
Σε μια περίπτοση που πήγαν οι αμερικάνοι και εμβολιάσαν τα παιδιά σε ένα χωριό φροντίζοντας ταυτόχρονα να το κηνηματογραφούν για λόγους προπαγάντας , οι αντάρτες μπηκαν στο χωριό μετά τους Αμερικάνους και κόψαν τα χέρια των παιδιών που κάναν εμβόλιο.
Λάκωνα διαβάζω με μεγάλο ενδιαφέρον αυτές τις (σχετικά άγνωστες σε μένα ομολογώ), πολύ ιδιαίτερες και σίγουρα αμφιλεγόμενες στιγμές της λακωνικής ιστορίας. Για την Σκάλα πχ δεν γνώριζα τα περί μάχης - είχα ακούσει μόνο τα σχετικά με τη θρυλική γέφυρα, ιταλικής κατασκευής (βασισμένη πάνω σε γερμανικό σχέδιο) γύρω στο 1900.
Όσον αφορά στο γερμανικό αεροδρόμιο στη Μεταμόρφωση, όποιος περάσει από την κοντινή τεράστια ευθεία των Μολάων, θα καταλάβει το λόγο κατασκευής του στο συγκεκριμένο μέρος...
@Μιμή Σοβαρολογείς; Μου φαίνεται πολύ περίεργο!!
@Νίκος Μιας και είσαι νησιώτης δεν μας λες για τον τότε Δήμαρχο και πως προφύλαξε τον κόσμο στον εμφύλιο;
@Ν-Μ Παλιότερα ο μοναδικός δρόμος προς τη Μονεμβάσια ήταν μέσω του Φοινικίου από την τοποθεσία "Μπέτσι".
Ο δρόμος κατέληγε κοντά στον Α. Ιωάννη Μονεμβασίας οπού εκεί οι Γερμανοί έχτισαν τη γέφυρα η οποία διασώζεται ακόμα σε άριστη κατάσταση.
Φαντάζομαι αυτή τη μεταλλική γέφυρα εννοείς την οποία τη βλέπουμε δεξιά όπως πάμε για τη Μονεμβάσια.
Να αναφέρω επίσης πως το ΕΛΑΝ (ναυτικό μέρος του ΕΛΑΣ) δρούσε με άτομα από τη Μονεμβάσια, την Ελιά και την Ελαφόνησο.
Αναφέρομαι στην μεταλλική γέφυρα του Ευρώτα που βρίσκεται κοντά στην άκρη της Σκάλας (καθ'οδόν προς Μονεμβασιά).
Υπάρχει και μεταλλική γέφυρα μετά τη Συκιά όπως πας για Μονεμβάσια. Στη δεξιά πλευρά του δρόμου. Φαίνεται όπως περνάς.(αποκλείεται να μην την ξέρεις)
Και αυτή από τους Γερμανούς φτιάχτηκε.
Την ξέρω, πολύ κοντά στην διασταύρωση για Αγ.Ιωάννη/Γέρακα. Είχα την εντύπωση πως ήταν σιδηροδρομική.
(Ξεφύγαμε εντελώς από το κυρίως θέμα)...
η ιστορία γράφτηκε με μαύρα γράμματα λοιπόν. γιατί τελικά επικράτησαν οι απολίτικοι.. εξακολουθώ να περιμένω τη συνέχεια. πολύ ενδιαφέρουσες οι πληροφορίες που ανέσκαψες.
@N-M Όντως μοιάζει για σιδηροδρομική αλλά δεν είναι. Πιο παλιά πάντως τη χρησιμοποιούσαν!
@ανέστης Όντως οι απολίτικοι. Κρίμα για την Ελλάδα που αλληλοσπαράχτηκε πάντα με τη βοήθεια των Άγγλων που πότε πετούσαν λίρες στους μεν, πότε στους δε...
Η μάχη της Σκάλας παίχθηκε με τα όπλα που ΄φεραν απο την Στεφανιά ο Στέλιος Πουλικάκος και ο Στέλιος Παρτσιλίβας. Εξω απο το χωριό περίμεμεναν με τσουβάλια έτοιμοι για διαγούμη οι παρατρεχάμενοι του ΕΛΑΣ.
Η σιδερένια γέφυρα έξω απο την Σκάλα μαζί με την σιδερένια γέφυρα έξω απο την Σπάρτη κατασκευάστηκαν πριν απο τον πόλεμο από Ιταλούς μηχανικούς.
Διαβάζοντας σκεφτόμουν το εξής... Το ότι στην Γιάλτα το 1945 ο κόσμος χωρίστηκε τελεσίδικα σε σφαίρες επιρροής, οι Έλληνες πότε το έμαθαν..;
Θλίβομαι πολύ με τους εμφυλίους πολέμους και πόσο μάλλον όταν αφορα την πατρίδα μου και συγγενείς μου που τους βίωσαν από πολύ κοντά.. Περιμένω την συνέχεια
@maximos Ακουστά τα έχω τα ονόματα που αναφέρεις. Έχω την εντύπωση πως σχετίζονται και με κάποιον "γνωστό" όπως και πολλά από κάποια ονόματα που αναφέρονται στη ανάρτηση. (πολιτικοί κτλ).
Τις δύο γέφυρες αν και τις έχω διασχίσει εκατοντάδες φορές δεν γνωρίζω το παραμικρό οπότε σε ευχαριστώ για την πληροφορία.
Εγώ αναφέρομαι σε τρίτη λίγο πριν τη Μονεμβάσια.
@από μηχανής θεός Τώρα αναφέρεις κάτι πολύ σπουδαίο. Το που θα περνούσε η Ελλάδα είχε αποφασιστεί τότε που αναφέρεις. Εκτός αυτού κάποια στελέχη απο την τότε ηγεσία του ΚΚΕ ακούγεται πως είχαν "διαβρωθεί" απο ξένες μυστικές υπηρεσίες...
Δεν εξηγείται αλλιώς η συμφωνία της Βάρκιζας...
Όπου και να ανήκει κανείς κομματικά ήταν ηλίου φαεινότερον το τι τους περιμενε μετά.
Απλά ίσως κάποιοι να πήραν εγγυήσεις ότι θα γλιτώσουν.
Τι ωραία που διαβάζεται η ιστορία οταν προέρχεται απο τις εμπειρίες των ανθρώπων. Των πραγματικών ηρώων.
Αγαπητέ Λάκων,
Ο Μαγγανάς δεν ήταν στον Μελιγαλά, και φυσικά ούτε στην Πηγάδα. Ήταν τραυματίας της μάχης στην Καλαμάτα και νοσηλευόταν στο εκεί νοσοκομείο. Δεν τον πήραν ποτέ να τον δολοφονήσουν οι Ελασίτες, γιατί το τραύμα στο πόδι του ήταν αρκετά σοβαρό, αλλά κυρίως γιατί ακόμη δεν ήταν πολύ γνωστός, και φαίνεται δεν πέρασε από το νοσοκομείο κανείς αντάρτης από το χωριό του που θα τον ανεγνώριζε.
Ιωάννης Μπουγάς - Συγγραφέας
Δημοσίευση σχολίου