Τα πρώτα δείγματα και τα πλέον αξιόλογα, τα βρίσκουμε στην αρχαία Ελλάδα.
Ως τέχνη θα μπορούσαμε να αναφέρουμε τα αγάλματα.
Αγάλματα;
Τι να σήμαινε αυτή η λέξη αλλά και η τέχνη γενικότερα για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό;
Η λέξη άγαλμα προέρχεται από το ρήμα αγάλλομαι. Χαίρω και χαίρομαι δηλαδή.
Είμαι ήρεμος, γαλήνιος και ευχαριστημένος.
Και όντως, βλέποντας τον Ερμή του Πραξιτέλη τα άνωθεν συναισθήματα προκαλούνται αυτομάτως στο ανθρώπινο είδος...
Ερμής και ΔιόνυσοςΗ τέχνη βεβαίως ήταν και μέρος της καθημερινότητας τους.
Την αρχαία Αθηναία την ενδιέφερε να μην είναι μόνο χρήσιμα αλλά και καλαίσθητα τα οικιακά της σκεύη. Μοναδικά κομψοτεχνήματα. Στην οπτική της δεν θα ταίριαζαν οι σημερινές χύτρες...
Αρχαίο ελληνικό κύπελλοΑναγέννηση; Τι να ξαναγεννηθεί όμως;
Φυσικά ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός και ο τρόπος σκέψης του.
Ο άνθρωπος του ΒιτρούβιουΤώρα πια δεν μιλάμε για πιστή απεικόνιση της πραγματικότητας.
Μιλάμε για πίνακες που απαιτούν από τον θεατή να σκεφτεί.
Έστω και με την απουσία κάθε λογικής.
Και στις δύο αυτές περιπτώσεις όμως παραμένουμε στα όρια της τέχνης και της καλαισθησίας.
Εξακολουθούμε να αντικρίζουμε δημιουργήματα του Homo Sapient.
Το Πλην Λακεδαιμονίων του Εγγονόπουλου.
Περνάμε στην Ελλάδα του σήμερα, των Ολυμπιακών αγώνων.
Της πολιτιστικής Ολυμπιάδας...
Και ως έργο παρουσιάζεται μια φωτογραφία ενός τύπου που τοποθέτησε το πέος του εντός καρπουζιού!!!
Και αναγνώστη μου αναρωτιέμαι.
Ποιο το νόημα του έργου και ποια τα μηνύματα;
- Προσπάθεια γονιμοποίησης των κουκουτσιών;
- Δεν ήταν μάπα το καρπούζι;
- Ήταν ψεκασμένο με γεωργικά φάρμακα και βάζοντας τη πίστευε πως θα απαλλαγεί από τις ενοχλητικές φθείρες που κόλλησε από τη σύντροφο του;
- Ήταν μεταλλαγμένο το καρπούζι και πίστευε πως ο φαλλός του θα αποκτήσει πολλά κεφάλια και θα γίνει σαν τη Λερναία Ύδρα;
- Και αν στο ψυγείο μου δεν έχω καρπούζια αλλά αγγούρια τι να κάνω;
Εξάλλου εσείς οι Δωριείς δεν ξέρετε και πολλά από τέχνες.
-Δεκτόν αναγνώστη μου.
Να περάσουμε σε ένα δείγμα σύγχρονης ελληνικής τέχνης.
Κάτι που είτε το βλέπουμε καθημερινά είτε το έχουμε ακουστά.
Το Γυάλινο Δρομέα.
Ο Γυάλινος ΔρομέαςΚαι αν τα αγάλματα προκαλούν αγαλλίαση της ψυχής τότε το άνωθεν τι να μας προκαλέσει;
- Ψυχική ευφορία ή μήπως κατάθλιψη;
- Αισιοδοξία ή απογοήτευση;
- Αγαλλίαση ή αγοραφοβία;
- Θυμίζει ελληνικό φως ή μήπως σύγχρονο σκοταδισμό και μεσαίωνα.
64 σχόλια:
Αφορμή για το παραπάνω post είναι μια συζήτηση που είχα με τον "Απο Μηχανής Θεό".
Επιστρέφω μετά από περίοδο τεμπελιάς, έλλειψης χρόνου αλλά και έλλειψης Internet.
και γαμώ το καρπούζι!!
Αυτη την ερμηνεία την ξέχασες. Αλλά έκανες πολλές, μπράβο.
Εμένα με διασκεδάζουν αυτές οι "εφευρέσεις", αλλά σε κάποιες περιπτώσεις με τσαντίζουνε!
Στο περιβόητο βιβλίο που μοιράστηκε με τα ωραία λεφτά του κράτους, "ζικ-ζακ στις νερατζιές" η πρωταγωνίστρια κάνει σεξ με το ψυγείο!!!
Αντε να πεις κάτι, πέφτουνε οι μαλακοκουλτουριάρηδες να σου πούν αυτομάτως δύο τινά:
-Λογοκρισία
-ζήτησε το ΛΑΟΣ την απόσυρση, άρα εσύ δεν δικαιούσαι να ομιλείς!
Να μη ξεχάσεις να διαβάσεις τα μεταλλαγμένα μου. Θα φρίξεις, ακόμα πιο πολύ απο όσο με το σεξουαλικό καρπούζι
καλημερα και καλλιτεχνικες ανυσηχιες βλεπω...δε ξερω για τα αγγουρια αλλα το καρπουζι μαλλον κολοκυθα ειναι και προσεχε μην εχεις και ποντικια και μεταμορφωθει σε αμαξα ολο μαζι και τοτε ισως μπορεσεις να μας πεις και τα "εξ αμαξης"...
Πενια τέχνες κατεργάζεται αγαπητέ και το τελευταίο "έργο τέχνης" μόνο το κομμάτιασμα της τέχνης των αρχαίων "ημών προγόνων" μπορεί να σημαίνει ή και το "μέσα από το σπασμένο καθρέφτη" του μπέργκμαν καθώς τα θράυσματά του δημιουργούν συχνά πυκνά μια αυτοεικόνα παρόμοια με αυτή του δρομέα.
Κατά τ'άλλα χρήσιμο και νοσταλγικό το ποστ σου.
Την καλησπέρα μου
Έλα ρε πατριώτη και σε χάσαμε!! Ωραία ανάρτηση και ιδιαίτερα εύστοχα τα σχόλιά σου... Αν και ξέχασες το άλλο έργο τέχνης της δεσποινίδας Στεφανή στην Art Athena με την κλειδαρότρυπα το αυνανιζόμενο αιδίο και τον εθνικό ύμνο... τς τς τς... Δεν εκτιμάς την τέχνη αγαπητέ... Η παρακμή βέβαια είναι γενικότερη στη σύγχρονη Ελληνική κοινωνία οπότε και το επίπεδο της καλλιτεχνικής έκφρασης μας είναι ανάλογο... Περασμένα μεγαλεία...
υγ: ρε συ κάνε κανα copy/paste στο istorica.blogspot.com τις περιγραφές του Εβλιγιά Τσελεμπί για την υπόδουλη Ελλάδα!! γάντι ταιράζουν! ;)
σίγουρα η τέχνη στις μέρες μας περνά χαλεπούς καιρους, αλλά για το δρομέα, εμένα προσωπικά μου αρέσει.
καλησπέρα.
ξέχασα να πώ, ο δρομέας είναι πολύ ωραίος. (δηλαδη εμένα μου αρέσει) Ταιριάζει εκεί που είναι τωρα, ενώ αντίθετα στην Ομόνοια δεν ταίριαζε.
Από τα πολύ καλά σου!!!
Χαίρομαι να σε διαβάζω!
Πώς τ' αρχίζεις, πώς συνεχίζεις και πώς τ' ολοκληρώνεις αυτό το ποστ είναι σκέτη γλύκα. Ωραίος "συρμός". Σκέψεων. Όντως, από τα πολύ ωραία σου. Εύγε! Γυρίζω για να το ξαναδιαβάσω. Πάντως, προσωπικά θεωρώ πως τα ταξίδια, τα βιβλία και οι τέχνες ανοίγουν (κι όχι σαν καρπούζι! χα, χα...) το μυαλό των ανθρώπων... Δροσερά φιλιά όμορφε.
Ααααα, ξέχασα... Ο γυάλινος δρομέας ποτέ δεν κατέληξα τι μου προκαλεί. Εξακολουθεί να με μπερδεύει. Ο Εγγονόπουλος με μαγεύει. Ο Βιτρούβιος ασκεί πάνω μου μια all time classic γοητεία. Δεν ξέρω γιατί, μη μου ζητήσεις εξηγήσεις. Ίσως γιατί προέρχεται από τις πρώτες ανθρώπινες απόπειρες "χαρτογράφησης". Ή μάλλον τις γνωστότερες. Η Αρχαία Ελλάδα, έχει τη δική της αξεπέραστη καλλονή. Αυτά. Κι άλλα φιλιά.
@antge-ta Και γαμώ το καρπούζια όντως.
Μεγάλη κουβέντα είπες για το ΛΑΟΣ.
Άλλο μεγάλο θέμα και αυτό. Ελπίζω να το θίξουμε κάποτε.
@penthesila Υποκλίνομαι για το σχόλιο σου...
@Ανέστης Όντως φαίνεται να καθρεφτίζει συντρίμμια..
Δεν θα ήθελα οι νεοέλληνες να πιθηκίζουμε την αρχαία Ελλάδα.
Αλλά ας μην πιθηκίζουμε και σκουπίδια.
Είχα γράψει στη σουρεαλιστική αρμάδα πως δεν έχω την παιδεία σας πάνω στις τέχνες και το σχόλιο σου με επιβεβαιώνει και χαίρομαι.
@vetdino Ελπίζω μέχρι το τέλος της εβδομάδας να αναρτήσω κάτι στα ιστορικά.
Μην παρεξηγείς την καλλιτέχνιδα. Η Ελλάδα φαίνεται πως ερεθίζει για αυτό και το έκανε.
Έρχεται σε κορύφωση για την πατρίδα βρε συ.
Αν δεν προλάβω μπορείς να κάνεις ελεύθερα εσύ copy paste.
Τα κείμενα όλα εδώ είναι Copy Left και όχι Copy right.
@ria Καταρχάς καλώς όρισες.
Λοιπόν γράφω για το γυάλινο δρομέα για τους εξής λόγους.
Πολύ βαρύ και μουντό και χωρίς κάποιο νόημα.
Εκτός αυτού δεν είναι και κάτι που απαιτεί φοβερή επιδεξιότητα για να φτιαχτεί. Δεν μιλάμε για τον Ερμή του Πραξιτέλη αλλά για κάτι μάλλον χοντροκομμένο.
Αν και μοιάζει σουρεάλ δεν μπορεί να με κάνει να σκεφτώ. Μάλλον στεναγμούς μου προκαλεί.
Γενικότερα δεν με εκφράζει.
Φυσικά δεν το βάζω στην ίδια κατηγορία με το...καρπούζι.
Όπως και να έχει καθένας με τα γούστα του.
Ας πούμε πως είμαι απαιτητικός :)
(Εμμέσως απαντώ και στην Αντζέτα)
@pavlos Να είσαι καλά.Παρομοίως και για εσένα ειδικά στο νέο σου μπλογκ με θέμα τα 80's.
Το συνιστώ ανεπιφύλακτα για όλους τους νοσταλγούς της δεκαετίας του 80.
@ny Anna Σε ευχαριστώ. Δεν μισώ το γυάλινο δρομέα αλλά μου φαίνεται πως δεν εκφράζει την Ελλάδα σε καμία της περίοδο.
Με μπερδεύει και εμένα και μου φαίνεται σαν αλεξιπτωτιστής που προσγειώθηκε σε λάθος τόπο ή χρόνο.
Δεκτά τα φιλιά. Όσο πιο πολλά τόσο πιο καλά ;)
@ΟΛΟΥΣ Έλειψα και από το μπλογκ μου και από τα δικά σας. Κάτι η ζέστη, κάτι η τεμπελιά, κάτι η έλλειψη χρόνου.
Το τελειωτικό χτύπημα μου το έδωσε η σύνδεση μου με το διαδίκτυο η οποία υπολειτουργεί.
Πρωινή καλημέρα Λάκων.
Ούτε εγώ έχω την απαραίτητη παιδεία περί των τεχνών αλλά ενα σχόλιο θα το τολμήσω.
Οι αρχαίοι Ελληνες λάτρευαν την φυσική,την νοητική και την ψυχική τελειότητα-ομορφιά. Αυτήν υμνούσαν και αυτήν παρουσίαζαν σε ολες τους τις καλλιτεχνικές δημιουργίες.
Ο γυάλινος δρομέας με φοβίζει. Μου θυμίζει την εύθραυστη και αγχωμένη απο το διαρκές τρέξιμο καθημερινότητα των περισσοτέρων κατοίκων της Αθήνας. Με αυτούς τους συνειρμούς πολλές φορές φροντίζω να αποφεύγω τις κακοτοπιές. Ομως δεν νομίζω οτι θα μπορούσα να παρατηρώ τον δρομέα νύχτα, και χωρίς φωτισμό.
Τα φρούτα και τα ζαρζαβατικά συνοδεία γεννητικών οργάνων τα κατατάσσω στην απλή μαναβική. Δεν χρειάζεται να βλέπω το "παλαμάρι" για να μάθω οτι μας ταίζουν μεταλαγμένα.
Οπως και να έχει, άλλες οι εποχές άλλοι άνθρωποι άλλη η αισθητική.
Koίτα, κατι που σου το πασάρουνς για "Τέχνη", εσυ ο ίδιος θα κρίνεις αν ειναι Τέχνη ή μια βλακία και μισή.
Εμενα πχ μ αρέσει ο Γυάλινος Δρομεας αλλα το παράπονό μου ειναι οτι δεν εχει γεμίσει κάθε πόλη με διάφορα γλυπτά.
Δεν ειναι ανάγκη να ειναι ακαταλαβίστικο ενα εργο για πούμε οτι ο/η καλλιτέχνης ειναι μυαλό τόσο διαστημικό που δεν μπορούμε να τον καταλάβουμε. Ισα ισα εχω την αίσθηση οτι αυτο επιδιώκουν ορισμένοι.
Το καρπούζι το αφηνω ασχολίαστο. Οκ, ας πω οτι αφου μ εκανε να γελάσω το θεωρώ ειδος τέχνης.
Στην αρχαία Ελλάδα επίσης τα σκεύη ηταν βασικά χειροποίητα και γι αυτο εχει αλλη αξια σε σχεση με τις σημερινες κατσαρόλες.
Θα κλείσω με κατι που πιστεύω ακράδαντα :
Τέχνη μπορεί να παράγει ο καθένας μας, ακομα και ενα τρίχρονο παιδί.
Πολύ εύστοχη ανάρτηση μα και παραδείγματα.
Θεωρώ δύσκολο εγχείρημα τη σύγκριση της τέχνης διαχρονικά αφού κατά τη γνώμη μου η τέχνη είναι κάτι ζωντανό, αντικατοπτρίζει τις αξίες μιας συγκεκριμένης κοινωνίας.
Οι αξίες της Αρχαίας Ελλάδας είναι διαχρονικές όπως και η τέχνη της αφού ήταν η πρώτη κατ' εξοχήν ανθρωποκεντρική τέχνη με έμφαση στην ομορφιά.
Στις μέρες μας η τέχνη έγινε συνώνυμη της πρόκλησης. Ενα έργο που δεν προκαλεί δεν θεωρείται τέχνη. Μήπως αυτές δεν είναι και οι αξίες της κοινωνίας μας?
Οποιος πρωτοτυπεί/προκαλεί αυτός βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής.
Τέχνη που χρησιμοποιεί την προβολή των γεννητικών οργάνων σε πρωταρχικό ρόλο προσωπικά δεν την θεωρώ τέχνη. Απλά είναι ακόμη μία πρόκληση και μάλιστα θα έλεγα κτηνώδης απλά για να προκαλέσει και όχι για να περάσει κάποιο μήνυμα ή έστω να αναδείξει κάποια ομορφιά.
Στην αρχαία Ελλάδα για παράδειγμα όπως και στην Αναγέννηση το γυμνό ανθρώπινο σώμα χρησιμοποιήθηκε έντονα μα η τέχνη το έβλεπε από την πλευρά τους κάλλους, της ομορφιάς.
Το γεννητικό όργανο με φόντο το καρπούζι τι ομορφιά να έχει? Στο μόνο που μας παραπέμπει είναι σε μια στιγμιαία δροσιστική απόλαυση μια ημέρα καύσωνα (τουλάχιστον αυτό έρχεται στο δικό μου μυαλό)
Τελικά όμως καλέ μου Λάκωνα αυτό που δεν είμαι σίγουρη για το τι σημαίνει για τον καθένα μας είναι "τι είναι τέχνη?" Τελικά μήπως για την σύγχρονη κοινωνία τέχνη είναι το σκυλί που αφέθηκε να πεθάνει στην έκθεση πριν από λίγο καιρό?
Απλά αναρωτιέμαι με αφορμή την ανάρτησή σου....
Είναι που η Τέχνη είναι άρρηκτα συνδεμένη με την εποχή της και την πολυπλοκότητα. Πχ ο σουρρεαλισμός ήρθε καταπόδι του φροϋδισμού.
Σήμερα η εποχή μας είναι ακραία άρρωστη κι η Τέχνη παίζει ιαματικό ρόλο (όχι σαν χρωματάκια κι άλλα αισθητικά τερτίπια αλλά σαν διακίνηση ιδεών με όμορφο -όχι πάντα- περιτύλιγμα).
Ο δρομέας έχει ένα ρυθμό ο οποίος είναι αρκετά απλοϊκός, αλλά απέχθεια δεν μου προξενεί.
Επειδή οι (ηλίθιοι) καλλιτέχνες δεν μπορούν πια (με την πολυδιάσπαση της πληροφορίας) να φανούν εύκολα, καταφεύγουν σε υστερίες (αυτός που άφησε το σκυλί να πεθάνει στη γκαλερί) ή παπαριές (ο Άντυ Γουώρχωλ). Ίσως επανέλθω γιατί το θέμα είναι φανταστικά φορτισμένο και τούτο είναι ένα καλό φόρουμ.
Επανέρχομαι αφού διάβασα όλα τα σχόλια (ακόμα και της ria).
Με την κουβέντα που λέχτηκε κι από κάποιον άλλο εδώ ότι η Τέχνη οπωσδήποτε θέλει κι αποδέκτη. Άρρωστοι άνθρωποι αρέσκονται σε άρρωστες μορφές έκφρασης.
Αλλά πάντα πηγάζει από την κοινωνία. Στο χέρι μας είναι να παλέψουμε να αντιροπήσουμε αυτό το σκατολόϊ που μας δίνουν να φάμε τα περιοδικά κι οι τηλεοράσεςι. Αν κάτι είναι ηλίθιο ας το κράξουμε, κάνουμε καλό και στον ίδιο τον καλλιτέχνη.
Θα ξανάρθω.
Λάκωνα, την καλησπέρα μου. Από ποιο μέρος της Λακωνίας είσαι; Έχεις υπόψη σου παραδόσεις, και γενικά στοιχεία λαογραφικού ή γλωσσολογικού ενδιαφέροντος για την περιοχή των Βατίκων; Συγγνώμη που αυτά που ζητώ είναι άσχετα με το θέμα αλλά φαντάζομαι ως Λάκων να δείξεις κατανόηση...
@Tzonakos&Xman Σας απαντώ μαζί αφού συμφωνώ και με τους δυό σας αλλά αισθάνομαι πως η απάντηση ταιριάζει στα σχόλια σας.
Στην αρχαία Ελλάδα η μουσική ήταν μέρος της παιδείας. Υποχρεωτική.
Θεωρούσαν πως μόρφωνε(σχημάτιζε) την προσωπικότητα των νέων αλλά και την επηρρέαζε.
Στην αρχαία Σπάρτη μάλιστα σε έναν ατάλαντο κιθαρίστα που κακοποιούσε τη μουσική του επέβαλλαν πρόστιμο.
Σκεφτείτε τους εαυτούς μας να ακούμε επι 2 μήνες σκυλάδικα της Εθνικής Οδού. Δεν θα μας επηρρεάσει την προσωπικότητα μας νομίζετε;
Εδώ μας επηρρεάζει τη διάθεση μας στιγμιαία σε ένα Bar.
Όταν βλέπουμε συνεχώς γυάλινους δρομείς και καρπούζια αντί του Ερμή του Πραξιτέλη ή όταν ακούμε κακής ποιότητας μουσικής δεν επηρρεαζόμαστε;
Εδώ η μουσική συνόδευε τις μάχες.
Αναρωτηθήκατε ποτέ πως πολιτισμικά είμαστε τόσο κατώτεροι ώστε δεν αντιλαμβανόμαστε καν τα παραπάνω;
Σε έναν ανθρωποκεντρικό και ανώτερο πολιτισμό οι σημερινοί σταρ και καλλιτέχνες θα είχαν ρημάξει απο τα πρόστιμα...
@dyosmaraki Τελικά Ελένη τα σχόλια σου αποδεικνύουν πως πάντα ανάλογα και με την προσωπικότητα βλέπουμε και διαφορετικές εκδοχές ενός θέματος.
Συμφωνούμε πλήρως στα περι ανθρωποκεντρικού.
Το γυμνό Ελένη και το ανθρώπινο σώμα δεν έχουν τίποτα πρόστυχο.
Πρόστυχο το κάνουν οι καρπουζοεπιβήτορες...και διάσημους τους κάνουν όσοι τσιμπάνε και αντιδρούν.
Με τησ σειρά τους αντιδρούν οι πεφωτισμένοι ταγοί της πρόοδου.
Το αποτέλεσμα είναι να θεωρηθεί επαναστατικό ένα σκουπίδι ενός ασήμαντου που κάνει πολύ θόρυβο για να ακουστεί αφού ο ίδιος δεν έχει αξία...
"Άρρωστοι άνθρωποι αρέσκονται σε άρρωστες μορφές έκφρασης.
Αλλά πάντα πηγάζει από την κοινωνία. Στο χέρι μας είναι να παλέψουμε να αντιροπήσουμε αυτό το
σκατολόϊ που μας δίνουν να φάμε τα περιοδικά κι οι τηλεοράσείς"
Όλα τα λεφτά το παραπάνω. Ξέρω πως επικρίνοντας το γυάλινο δρομέα ζητώ πολλά.
Αλλά τελικά Σπυρο και μην το θεωρήσεις ως κολακεία περισσότερο τέχνη θεωρώ της φωτογραφίες σου παρά άλλα δήθεν.
Και η μεγάλη μαγκιά είναι πως χρησιμοποιείς τις σύγχρονες τεχνολογίες με το δικό σου τρόπο χωρίς να πιθηκίζεις την Αρχαία Ελλάδα ή το Διαφωτισμό κτλ.
"Επειδή οι (ηλίθιοι) καλλιτέχνες δεν μπορούν πια (με την πολυδιάσπαση της πληροφορίας) να φανούν εύκολα, καταφεύγουν σε υστερίες (αυτός που άφησε το σκυλί να πεθάνει στη γκαλερί) ή παπαριές (ο Άντυ Γουώρχωλ)."
Άλλη μεγάλη σου μαγκιά που αποφεύγεις τα παραπάνω που λες αλλά και που τα εντοπίζεις.
@Λούπινο Φαίνεται απο χιλιόμετρα οτι είσαι Λάκωνας απο το ¨Λούπινο".
Στα μέρη μας διατηρήθηκε η αρχαία Λακωνική διάλεκτος μέχρι το 1920 περίπου. Μιλάω για την Τσακωνικη.
Στην Προποντίδα μάλιστα υπήρχε αποικία Τσακώνων με την ονομασία Βάτικα..
http://lakonizein.blogspot.com/2008/02/blog-post_03.html
Ευρηματικό και με πολύ χιούμορ. Ωραία ανάρτηση
Λάκωνα, μετά την μεγάλη μάχη... μιά δυνατή φωτιά θα "εξαγνίσει" την "τέχνη" της παρακμής...
sun w knight,
δε μ' αρέσει φωτιές να καίνε για να εξαγνίσουν.
Αντίθετα μ' αρέσει να καθόμαστε όλοι γύρω από μια μεγάλη φωτιά, να πίνουμε, κάποιος να παίζει κιθάρα, κάποιος να προσπαθεί να βγάλει γκόμενα κτλ, ωραία πραγματάκια. Και στο τέλος κάνουμε κι ένα νυχτερινό μπάνιο (οι μισοί) ή βουλιάζουμε σ' έναν υπέροχο ύπνο (οι άλλοι μισοί)
Λάκωνα,
δεν μπορεί τη θέση των (μαλακισμένων) μπλογκοάίγνιδων που δημιουργήθηκαν για να ξύνει ο ένας το ναρκισσισμό του άλλου, να γίνει το εξής; Να βάλουμε κάτω μια εικόνα και να τοποθετούμαστε ο καθένας τι μας δονεί και τι όχι σ' αυτήν. Όπως έκαμες με τούτο 'δω εσύ, ακριβώς. Μια κουβέντα που ξεκινάει από κάτι, δεν ξέρεις πού μπορεί να φτάσει, αλλά πάντως μια κουβέντα μας κάνει όλους καλύτερους.
Αν υπάρχει ειλικρίνεια.
Από την φυσικότητα της Τέχνης πήγαμε στο παραφύσιν.Και μη χειρότερα να λέμε...Να σου πω ο δρομέας μπροστά στο χάλι που επικρατεί μου φαίνεται αριστούργημα από την άλλη καλοκαίρι και τα καρπούζια εμπνέουν...Να 'σαι καλά Λάκων.Καλό μήνα!
Καλημέρα φίλε Λάκωνα!
Παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την εξέλιξη της συζήτησης.. Αν και γνωρίζεις την άποψή μου, δεν σου κρύβω ότι κάθε που διαβάζω το κείμενο νέοι συνειρμοί γεννιούνται.
Ένας από αυτούς είναι το σύνδρομο του παράφορα ερωτευμένου, που μαστίζει τις τέχνες του σήμερα.
Μοιάζουν οι τέχνες να ερωτέυτηκαν παράφορα τα της αρχαίας συμμετρίας, τελειότητας, δυναμικής και χρηστικότητας, που έκτοτε η κάθε καλλιτεχική ερωμένη που ακολούθησε δεν κατάφερε να ξεπεράσει ποτέ την πρώτη αγάπη... Μένοντας για πάντα στα πλαίσια ενός Ημίμετρου. Μιας εναλλακτικής επιλογής, που πασχίζει, μα δεν ξεπερνά το πρωταρχικό..
@Νίκος Καλό είναι να υπάρχει και λίγο χιούμορ. Όσο γίνεται βέβαια με τέτοιου είδους θέματα.
@Sun w Knight Τότε η νέα τέχνη θα χρειαστεί να αναπαραστήσει τις μορφές των ηρώων και τις μάχες.
@ Ράμμης Παν. Όντως ο δρομέας είναι τέχνη σε σχέση με το καρπούζι. Με εμπνέει και εμένα καλοκαιριάτικα αλλά μόνο για να το φάω...
@Σπυρος Λοιπόν Σπύρο η φωτιά εξαγνίζει. Όχι να κάψουμε έργα όμως γιατί θα κατηγορηθούμε για λογοκρισία.
Να σοβαρευτώ όμως τώρα...
Το σχόλιο που έγραψα για εσένα δεν ήταν κολακεία ειλικρινά.
Νομίζω πλέον ξεχωρίζονται.
Στην Ελλάδα έχοντας μια εικόνα σχηματισμένη από τα Μ.Μ.Ε και τα μεσημεριανά τους χάνεται η εικόνα η συνολική αλλά και η όμορφη πλευρά της Ελλάδας.
Άντε τώρα να φανταστώ πως εν έτη 2008 θα υπήρχε άνθρωπος που θα έφτιαχνε έργα με τον υπολογιστή του μαζί με λεζάντες και θα τα παρέθετε για κριτική-σχολιασμό.
Και σε μια χώρα με ψηφιακό αναλφαβητισμό όπου σε πολλά άτομα ακόμα και από το χώρο της εκπαίδευσης αν τους πεις όπως κάθονται στον υπολογιστή windows θα κοιτάξουν προς το παράθυρο και τα παντζούρια...
@απο μηχανής θεός
Ωραίο το παράδειγμα σου.
Ας μην ξεπεράσουν οι επόμενες σύντροφοι την πρώτη αγάπη.
Να αγαπηθούν όμως ειλικρινώς..
Και κυρίως να μην προσπαθούν να μιμηθούν την πρώτη αγάπη!
Από μηχανής θεέ (deus ex machina)
ημι-διαφωνώ, αν κάτι είναι καλό γιατί να μην το αγαπήσουμε.
Από την άλλη μεριά, μπορούμε να κατηγορήσουμε όχι τους τωρινούς καλλιτέχνες για την ένδοιά τους, αλλά τον πολιτισμό που είναι πια σε κατάρευση.
Δεν είναι γκρίνια, απλά περάσανε από τη Γη διάφορα κινήματα κι ύστερα απ' όλα αυτά καταντήσαμε εδώ.
Μη μου 'πεις ότι είναι και η ιδανικότερη εποχή!
To κειμενο αυτοδιαχωρίζεται σε δυο τμηματα, το πρωτο μια υπερπεριληπτική συνοψις της πορειας της δυτικης τεχνης, οστοσο τοσο σαφής και περιεκτική που αδυνατω να φανταστω πως θα μπορουσε να γραφει καλυτερη με τοσο λιγες λεξεις.
Το δευτερο τμημα, ειναι μια κριτική θεωρηση, ε, και ως τετοια, σηκώνει αδιεξοδες κουβεντες επ απειρον.
Τριτο τμημα δεν υπαρχει, αν και θα επρεπε, δεδομενου οτι οι Λακεδαιμόνιοι αναφερονται τοσο συχνα στην αναρτηση, να εξηγηθεί ο λογος για τον οποίο οχι μονο δεν ανεπτυξαν τεχνες αλλα τις σνομπαριζαν κι ολας. Δεν κρινω οτι εκαναν και ασχημα, αλλα η ερωτηση παραμένει.
Λάκων και Σπύρο,
θα ήταν ευχής έργον να μπορούσε κάποτε ο άνθρωπος να δημιουργήσει κάτι ανώτερο και περισσότερο άρτιο [?] από τα δείγματα της κλασσικής τελειότητας. Φαντάζει με απραγματοποίητο θαύμα, όμως αρκεί η προσπάθεια και η ελπίδα.
Η αναγέννηση για παράδειγμα είναι μια ερωμένη που αγαπήθηκε και λατρεύτηκε, όμως ενδεχομένως δεν μπόρεσε να ξεπεράσει την πηγή της ίδιας της της έμπνευσης... Θεωρώ ότι τα και τα υπόλοιπα κινήματα είναι αγαπητά. Θεμιτή και καλοδεχούμενη κάθε δημιουργική προσπάθεια, όμως εξακολουθεί να μας στοιχειώνει η τελειότητα του παρελθόντος. Και η προσπάθειά μας να ξεχωρίσουμε από αυτή, να διαφοροποιηθούμε, γίνεται σαράκι σπειροειδές.
Ένας πανύψηλος πήχυς που ίσως εκπροοιμίου μας κάνει τόσο μικρούς
Πολιτισμός και καλλιτέχνες είναι για μένα δοχεία συγκοινωνούντα και διαδραστικά. [και]Οι καλλιτέχνες διαμορφώνουν τον πολιτισμό με τις δημιουργίες τους, και ο πολιτισμός διαμορφώνει τις τάσεις και την έμπνευση των καλλιτεχνών.
Τέλος δηλώνω αρκετά προβληματισμένος από το ερώτημα του Γούφα περί Λακεδαιμονίων.
Καλημέρες
@spyrosvlahos Όντως είναι θέμα πολιτισμού.
Οι σημερινοί καλλιτέχνες ακόμα και όταν διαθέτουν τα τελειότερα τεχνολογιά μέσα, ακόμα και αν διαθέτουν τις γνώσεις παράγουν όμορφα σκουπίδια.
Φυσικά υπαρχουν εξαιρέσεις...
Είναι όμως καθαρά θέμα πολιτισμού.
Την εποχή μας θα την χαρακτήριζα κάτι μεταξύ ήπιου σκοταδισμού και κατα φαντασία αναγέννηση.
@Γούφας και απο Μηχανής θεός.
Όντως το ερώτημα του Γούφα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον.
Οι αρχαίοι Σπαρτιάτες δεν σνόμπαραν σε καμία περίπτωση την τέχνη.
Οι Αθηναίοι δημιούργησαν τον Παρθενώνα και οι Σπαρτιάτες τα έσω αγάλματα.
Ας μην ξεχνάμε πως η Σπάρτη και η πολεμική της μηχανή στηρίχθηκε στο ηθικό που αναπτύχθηκε απο τον ποιητή Τυρταίο.
Ας μην ξεχνάμε τους Λακωνικούς χορούς και τραγούδια.
Ας μην ξεχνάμε πως ακόμα και στη μάχη βάδιζαν τραγουδώντας υπο τους ήχους μουσικής.
Στην πραγματικότητα υπάρχει Δωρικός ρυθμός, Κορινθιακός, Ιωνικός όχι όμως Αθηναικός...
Ο Δωρικός ρυθμός παρέμενε πιο λιτός αφού οι Σπαρτιάτες θεωρούσαν πως αν μέσα στην Απέλλα υπήρχαν φοβερά πολύπλοκα αγάλματα και ο περίτεχνος Ιωνικός ρυθμός οι πολίτες θα επικεντρώνονταν στα αγάλματα και όχι στη συζήτηση.
Το ίδιο και στους ναούς...
Χρησιμοποιούσαν τις τέχνες μόνο εκεί που θεωρούσαν πως θα τους οφελήσουν και απέφευγαν την πολυτέλεια που θα τους έκανε τρυφηλούς.
Κάποτε ένας Σπαρτιάτης φιλοξενούμενος στην Αθήνα παρατήρησε στη σκεπή τα ξύλα των κυπαρισσιών τετραγωνισμένα.
Ρώτησε λοιπόν αν τα δέντρα φυτρώνουν εκεί σε σχήμα τετραγωνό.
Του απάντησαν όχι.
Και αποκρίθηκε πως αν τελικά φύτρωναν τετράγωνα εσείς θα τα κάνατε στρογγυλά..
Καταρχάς Κώστα δεν χρειάζεται να απολογείσαι για να πεις την άποψη σου.
Μίλα ελεύθερα και διαφώνησε όσο θες.
Ειλικρινά το εκτιμώ.
Λοιπόν να μιλήσουμε πρώτα για την ανάγκη.
Μια από τις διαφορές του ανθρώπου από τα ζώα είναι η ανάγκη του να εκφραστεί και του να μάθει.
Η ανάγκη σε κάνει όταν πονάς να γράψεις ένα ποιήμα και να μιλήσεις για τον πόνο σου.
Η ανάγκη σε κάνει όταν είσαι ερωτευμένος να γράψεις στίχους.
Η ανάγκη σε κάνει να θες να παραστήσεις τους Θεούς σου.
Η ανάγκη σε κάνει να θες να εκφραστείς.
Η ανάγκη σε κάνει να θες να ομορφύνεις τη ζωή σου και το περιβάλλον γύρω σου.
Η ανάγκη επίσης σε κάνει όταν πεινάς να ανοίξεις το ψυγείο και να φας ένα καρπούζι.
Ποτέ δεν άνοιξα το ψυγείο και είπα ας του ρίξω τώρα και έναν..
Αυτό Κώστα δεν είναι ανάγκη αλλά διαστροφή...
Είδες ποτέ ποντίκι να συνουσιάζεται με το τυρί; Ε ούτε τα ζώα ρε Κώστα δεν το κάνουν, ποια τέχνη και ποια ανάγκη;
Υπήρξαν και πολιτισμοί μαζί με τον Ελληνικό. Ίσως και πριν.
Στο απόγειο όμως η ανθρωπότητα έφτασε στην Κλασσική Ελλάδα, στην Αναγέννηση και το Διαφωτισμό και ανά περιόδους εμφανίζονταν κινήματα αξιόλογα όπως αυτό του σουρεαλισμού κτλ.
Τα πρώτα εξαιρετικά δείγματα τέχνης Κώστα είτε το θέλουμε είτε όχι υπήρξαν στην Αρχαία Ελλάδα.
Βρες μου ένα ανάκτορο πιο αξιόλογο από αυτά της Φαιστού και Κνωσού.
Βρες μου εσύ μνημείο εκείνης της περιόδου πιο αξιόλογο από τον Παρθενώνα.
Πες μου εσύ έναν πιο αξιόλογο ποιητή από τον Όμηρο εκείνη την περίοδο. Έναν πες μου.
Με είδες να μιλάω για τη σύγχρονη Ελλάδα ή για την Ελλάδα του '21;
Μίλησα για Ελλάδα την περίοδο της Αναγέννησης;
Να αποθεώσω Κώστα τον ανύπαρκτο πολιτισμό των Ούννων;
Φυσικά και άλλοι λαοί ανέπτυξαν πολιτισμό όπως οι Αιγύπτιοι είτε ακόμα και οι Πέρσες.
Αν ότι ήταν ελληνικό ήταν και καλό σήμερα δεν θα έκρινα το γυάλινο δρομέα και θα αποθέωνα τα αγάλματα και την τέχνη της Ελλάδας του 1850..
Τέλος Κώστα ή τέχνη είναι όντως υποκειμενική.
Η υψηλή τέχνη όμως είναι κάτι αντικειμενικό.
Κανείς δεν μπορεί να πει πως ο Ερμής του Πραξιτέλη δεν είναι κομψοτέχνημα εκτός αν είναι κομπλεξικός.
Αντικειμενικά μπορεί κανείς να πει πως ο Πικάσο ήταν κακός ζωγράφος;
Ακόμα και αν δεν του αρέσει.
Πολλοί μπορούν να πουν όμως ότι είναι μάπα το καρπούζι...
Κώστα το να είμαστε Ελληνιστάν είναι τόσο κακό όσο το να είμαστε Αντιελληνιστάν μερικές φορές χωρίς λόγο.
Λάκωνα,
Διαβάζω με πολύ ενδιαφέρον την εξέλιξη της ανάρτησής σου που φαίνεται να προκάλεσε απόψεις με διαφορετικές θεωρήσεις.
Θα διαφωνήσω μαζί σου όσον αφορά την θέση πως πουθενά αλλού εκτός από την Ελλάδα δεν δημιουργήθηκε αξιόλογη τέχνη. Ξεχνάμε τις πυραμίδες της Αιγύπτου? Τις σαρκοφάγους τους και τις πανέμορφες τοιχογραφίες τους? Ξεχνάμε την τέχνη των Ινκας? κλπ κλπ
Αυτό που κάνει την διαφορά στην Ελληνική τέχνη σε σχέση με τις υπόλοιπες είναι πως πρόκειται για την πρώτη ανθρωποκεντρική τέχνη η οποία τελειοποιήθηκε την εποχή του Περικλή με την τέλεια ανάδειξη του κάλλους του ανθρωπίνου σώματος.
Θα συμφωνήσω όμως μαζί σου πως η τέχνη γεννιέται από την ανάγκη. Ολα αυτά που ανέφερες δηλαδή η ανάγκη κανείς να εκφράσει τη λύπη του, τη χαρά του μέσω της τέχνης είναι γεγονός και θα με βρει απόλυτα σύμφωνη. Εδώ θα διαφωνήσω με τον αγαπητό φίλο Κώστα σχετικά με την θέση του περί τσαρλατανισμού. Ολοι αυτοί οι λαϊκοί καλλιτέχνες που ακόμη και στις μέρες μας δημιουργούν αυτοσχέδιες μουσικές,τραγούδια βγαλμένα από την καρδιά τους αλλά ακόμη και γλυπτά η ζωγραφικές ασφαλώς δεν είναι τσαρλατάνοι.
Ισως μακρυγορώ μα βρίσκω την εξέλιξη της συζήτησης πολύ ενδιαφέρουσα και θα ήθελα να καταθέσω μια δική μου εμπειρία.
Γνώρισα σε ένα από τα ταξίδια μου μια οικογένεια που μου χάρισαν κάποια ξυλόγλυπτα κουταλάκια απίστευτου κάλλους. Εμαθα πως τα σμίλευε ο πατέρας κάποιου που όταν του έκοψαν τα πόδια λόγω σακχάρου και αναγκάστηκε να πάψει να δουλεύει άρχισε δειλά δειλά να φτιάχνει αυτά τα κουταλάκια. Κάθε κουταλάκι αφηγείται μια ιστορία από αυτές που είχε ακούσει μικρός.
Αν αυτό δεν λέγεται εσωτερική ανάγκη για έκφραση τότε η ανάγκη τι είναι?
Οσο για την θεωρία περί απαλλαγής από τις βιοποριστικές ανάγκες προκειμένου να δημιουργήσεις τέχνη που λέει ο αγαπητός Κώστας, ίσως είναι μια μερίδα ανθρώπων που την στηρίζουν μα εγώ διαφωνώ κάθετα. Την θεωρώ ελιτίστικη αντιμετώπιση της τέχνης και μπορώ να φέρω άπειρα παραδείγματα από ανθρώπους που φυτοζωούσαν,σχεδόν πεινούσαν μα δημιουργούσαν παράλληλα τέχνη όχι για βιοποριστικούς λόγους μα από ανάγκη.
Την καλημέρα μου
ΥΓ. Σήμερα και αύριο θα λείψω μα επειδή με ενδιαφέρει πολύ αυτός ο γόνιμος προβληματισμός περιμένω με ενδιαφέρον τη συνέχεια τόυ γόνιμου αυτού διαλόγου.
Ξέχασα! Για του λόγου το αληθές πριν από καιρό είχα αφιερώσει μία ανάρτηση σε ένα από αυτά τα άτομα την Ασπασία Μπικάκη.
Αν σας ενδιαφέρει θα βρήτε την ανάρτηση στο
http://dyosmaraki.blogspot.com/2007/09/blog-post_21.html
@Κώστας Τη λέξη ανάγκη δεν την εννοώ με την έννοια της πίεσης αλλά με την έννοια της έμφυτης τάσης του ανθρώπου να δημιουργήσει.
Ανάγκη να εκφραστώ δηλαδή.Θέληση, επιθυμία, όρεξη. Να στο πω και με μια Τουρκική λέξη. Μεράκι.
Εν μέρει συμφωνώ και εν μέρει διαφωνώ για το χορτάτος.
Πάντως εκτός συστήματος και χορτάτος δύσκολο. Παίζει ρόλο όμως και το ταλέντο κάθε ανθρώπου είτε είναι χορτάτος είτε όχι.
Τέλος δεν είπα αντιέλληνας αλλά αντιελληνιστάν. Για εμένα προσωπικά δεν υπάρχουν ανθέλληνες.
Για παράδειγμα το Μέτερνιχ όλοι τον αποκαλούσαν ανθέλληνα. Προσωπικά θεωρώ πως απλώς υπεράσπιζε τα συμφέροντα της χώρας του.
Ούτε ο Σαρκοζί είναι φιλέλληνας αλλά υπερασπίζει τα συμφέροντα της Γαλλίας για αυτό και μας στήριξε με τα Σκόπια.
Με το αντιελληνιστάν αστειεύομαι και θεωρώ πως πολλοί απο εμάς πληγωμένοι απο τα χάλια της σημερινής Ελλάδας (επειδή την αγαπάμε πραγματικά) μας φαίνονται όλα στραβά. Πολλές φορές το ίδιο λάθος το κάνω και εγώ.
Τέλος Κώστα η ανάρτηση δεν μιλα για τα αγάλματα αλλά για την τέχνη γενικά. Ανέφερα αυτά που θεωρώ πιο κομβικά στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Τέχνη είναι και οι σπηλαιογραφίες και ο αργαλειός και η μουσική και η ποίηση κτλ.
Δεν μπορώ όμως να αναφέρω τα πάντα σε μια ανάρτηση αλλά αυτά που η ανθρωπότητα σήμερα θεωρεί αξιόλογα και ασχολείται μαζί τους.
Και καλά κάνεις και διαφωνείς και έχεις τη μαγκιά και λες την άποψη σου. Για εμένα αυτό σημαίνει Έλληνας.
Αυτό που σιχαίνομαι σε μερικούς bloggers είναι πως όταν τους λες ωραία λόγια τους αρέσει.
Όταν τους πάς λίγο κόντρα εξαφανίζονται.
@Καλικαντζαρελένη Φυσικά και άλλοι λαοί δημιούργησαν αξιόλογο πολιτισμό και τέχνες.
Ακόμα και οι σπηλαιογραφίες μπορούν να θεωρηθούν αξιόλογες.
Ακόμα και ένα κέντημα, ακόμα και οι παλιοί Ηπειρώτες μάστορες έκαναν αξιόλογα πράγματα.
Αλλά άλλο αξιόλογα και άλλο πραγματικά μεγάλο.
Και οι Αζτέκοι δημιούργησαν τέχνη και οι Κυκλαδίτες με τα αγαλματίδια τους.
Αλλά Ερμής του Πραξιτέλη δεν είναι.
Αξιόλογες και οι Βυζαντινές αγιογραφίες αλλά αναγεννησιακός πίνακας δεν είναι.
Τώρα να σε στενοχωρήσω λίγο ή να σε εκπλήξω. Το χρυσό αιώνα του Περικλη τον θεωρώ ως μια απο τις αισχρότερες περιόδους του Ελληνισμού. Εποχή καβαλήματος Καλαμιού. Το ίδιο καλάμι καβάλησαν και οι Σπαρτιάτες μετά τον Πελοπονησιακό και οι Θηβαίοι και ο Αλέξανδρος και καταστράφηκαν.
Αυτό όμως θα αποτελέσει θέμα επόμενης ανάρτησης.
Στα λοιπά συμφωνούμε.
Σχετικα με το link που έδωσες με copy-paste δεν λειτουργεί οπότε το ξαναγράφω.
http://dyosmaraki.blogspot.com/2007/09/blog-post_21.html
Καλησπέρα.
Λάκωνα,καλησπέρα
Μόλις επέστρεψα και θα επανέλθω με πιο καθαρό μυαλό αύριο. Ηθελα όμως να θέσω δύο ερωτήματα :
- Λες πως μπορεί κάποια τέχνη μπορεί να είναι αξιόλογη, δεν είναι όμως μεγάλη. Τι είναι κατά τη δική σου τέχνη μεγάλη τέχνη?
Κάνεις σύγκριση ανάμεσα σε κάποιες μορφές τέχνης (για παράδειγμα τις Βυζαντινές αγιογραφίες με την τέχνη της Αναγέννησης).
Επειδή οποιαδήποτε τέχνη γεννιέται κάτω από συγκεκριμένες κοινωνικοπολιτικές συνθήκες εξελίσσεται διαφορετικά σε κάθε τόπο και φυσικά δεν μπορεί να είναι όμοιες. Κάθε είδος είναι μοναδικό και έχει διαφορετικές συνθήκες εξέλιξης και επικράτησης.
Εχω τη γνώμη όμως πως αυτό δεν μειώνει την αξία ενός είδους τέχνης.
Οσο για τον χρυσού αιώνα του Περικλή μια και μιλάμε περί τέχνης είναι αναμφισβήτητα αποδεκτό πως η τέχνη έφτασε στο υπέρτατο σημείο της εκείνη την εποχή, αφού ήταν η πρώτη φορά που στράφηκε στον ίδιο τον άνθρωπο. Και σε τελική ανάλυση η αλαζονεία ήρθε στο τέλος, αυτό δεν σημαίνει κατά τη γνώμη μου πως πρέπει να μην αναγνωρίζουμε και τα θετικά που πρόσφερε στην ανθρωπότητα αυτός ο αιώνας.
Τελικά πιστεύω πως κάθε εποχή έχει τα θετικά της και τα αρνητικά της. Δεν πιστεύω πως μπορεί όλες οι πτυχές μιας εποχής ή ενός συγκεκριμένου είδους τέχνης να είναι μόνο μαύρες η μόνο άσπρες.
Πάντα υπάρχει ένα αλλά....
Το είπα πως το μυαλό μου αυτή την ώρα σχεδόν κοιμάται...Φταίει το ταξίδι αστραπή....
Διάβασε αντί για κατά τη δική σου τέχνη....τη δική σου γνώμη...
Καληνύχτα
Ωραίο ποστ και έξυπνο !Όσο για τη νεοελληνική τέχνη, η τέχνη του κιτς .Καλύτερα να κοιτάμε προς τα πίσω .Συμφέρει περισσότερο. Δεν ήξερα ότι το άγαλμα προέρχεται από τη λέξη αγάλλομαι.Μπράβο Λάκων!
@Kostas Χαίρομαι όταν βλέπω ανθρώπους ειλικρινείς με το θάρρος της γνώμης τους.
Και που διατηρούν καθαρό το μυαλό τους όταν διαφωνούν.
Δεν γίνεται και δεν πρέπει να συμφωνούμε πάντα.
Πρέπει πάντα όμως να ξέρουμε να διαφωνούμε.
Και όλα τα παραπάνω τα τηρείς.
@dyosmaraki Καταρχάς καλή ξεκούραση.
Η αξία κάθε είδους τέχνης φυσικά κ' δεν μειώνεται ή για την ακρίβεια δεν απαξιώνεται.
Να δούμε λίγο ένα παράδειγμα κατάταξης της ανθρώπινης δραστηριότητας.
Για τον Λάκων λοιπόν, εργάτης είναι αυτός που χρησιμοποιεί κυρίως τα χέρια του ή το σώμα του.
Τεχνίτης είναι αυτός που χρησιμοποιεί σε μεγάλο βαθμό το μυαλό του το οποίο συντονίζει τα χέρια του.
Καλλιτέχνης είναι αυτός ο οποίος βάζει την ψυχή του και την καρδιά του και το ταλέντο που έχει.
Φυσικά διαθέτει και τα στοιχεία των δύο παραπάνω.
Μεγάλος καλλιτέχνης τώρα είναι αυτό το είδος που γεννιέται σπάνια.
Είναι ο ένας για τους χίλιους.
Το εξαιρετικό ταλέντο.
Μεγάλος δηλαδή ποιητής ο Ρίτσος αλλά δεν είναι ο Καβάφης.
Μεγάλος ο Καζαντζάκης αλλά δεν είναι ο Νίτσε.
Καλός κιθαρίστας ο Παπακωνσταντίνου αλλά δεν μπορεί να δημιουργήσει τα solo του Hendrix.
Με λίγα λόγια δηλαδή, υψηλή τέχνη είναι τα δημιουργήματα των μεγάλων ταλέντων. Όσο και να προσπαθήσω Ελένη, όσο και να σπουδάσω δεν θα γίνω μεγάλος ζωγράφος...
Υψηλή τέχνη επίσης είναι αυτό που αγγίζει τον άνθρωπο, που τον επηρεάζει, ώστε παραμένει διαχρονικό και συζητιέται έντονα αποτελώντας πεδίο προβληματισμού σε κάθε εποχή.
Τέλος, αν και είναι σχετικό, υψηλή τέχνη είναι τα δημιουργήματα τα οποία έχουν μεγάλο βαθμό δυσκολίας.
Το να τοποθετήσουμε γυαλιά το ένα πάνω στο άλλο είναι σχετικά εύκολο.
Το να φτιάξουμε όμως ένα άγαλμα με τα τεχνικά μέσα των αρχαίων Ελλήνων και να παραστήσουμε λεπτομέρειες όπως οι φλέβες ή η έκφραση του προσώπου είναι πολύ δύσκολο.
@Κατερίνα Μάλλον συμφέρει να κοιτάμε σε θέματα τέχνης προς τα πίσω.
Όχι μόνο στους αρχαίους πολιτισμούς αλλά και στα διάφορα κινήματα του Ευρωπαϊκού χώρου κτλ.
Την ετυμολογία του αγάλματος και εγώ σχετικά πρόσφατα την έμαθα...
@χμαν Καλησπέρα και καλά ξεμπερδέματα με τον υπολογιστή.
Προς άπαντες αποδέκτες,
η Αιτιατική του Λάκων είναι Λάκωνα, όπως και η Κλητική στη Δημοτική.
Δεν μπορούμε να μιλάμε για πολιτισμό κατακρεουργώντας τη γλώσσα μας.
Ξέρω, ξέρω, είμαι γκρινιάρης κωλόγερος!
Καλημέρα Λάκων-α
(Καλά ντε μη φωνάζεις Σπύρο - δίκιο έχεις)
Στο θέμα μας τώρα...Μετά από λίγη ξεκούραση και πιο καθαρό μυαλό, να σε ρωτήσω... δηλαδή θεωρείς υψηλή τέχνη μοναχά εκείνη που είτε είναι διαχρονική είτε δημιουργείται από μία ελίτ είτε αφορά τη δημιουργία ενός πολύπλοκου έργου?
Γιατί κατά τη δική μου άποψη δεν αρκούν οι παραπάνω προϋποθέσεις προκειμένου να ορίσει κανείς κάτι ως υψηλή τέχνη.
Το κυρίαρχα στοιχεία για την (δική μου) υψηλή τέχνη είναι:
Αυτό που λες δηλαδή το να δημιουργεί ο καλλιτέχνης με την καρδιά του, να καταθέτει την ψυχή του....Θα προσθέσω κάτι ακόμη, το να δημιουργεί ανιδιοτελώς.... Ούτε να χρησιμοποιεί το έργο του για να προκαλέσει ούτε για να γίνει διάσημος ούτε να κάνει κάτι "διαφορετικό" με σκοπό την αυτοπροβολή. Με λίγα λόγια δεν θεωρώ κάποιον καλλιτέχνη επειδή απλά προσπαθεί να διαφοροποιηθεί κοινωνικά....(νομίζω πως εδώ ταυτίζονται οι απόψεις μας)
Εκεί που διαφοροποιούμαι είναι πως δεν μπορούμε να συγκρίνουμε για παράδειγμα τον Ρίτσο με τον Καβάφη αφού όπως δύο άνθρωποι δεν είναι αδύνατον να είναι απολύτως όμοιοι πόσο μάλλον ισχύει αυτός ο κανόνας στο καλλιτεχνικό έργο δύο ανθρώπων.Για παράδειγμα άλλοι είναι funs του Ρίτσου και άλλοι του Καβάφη. Ομως και οι δύο παρήγαγαν εξαιρετικό έργο με διαφορετική απήχηση. Το ίδιο και ο Παπακωνσταντίνου με τον Hentrix. Δεν μπορούμε να τους συγκρίνουμε αφού κατ΄αρχήν μεγάλωσαν σε διαφορετικά κοινωνικά περιβάλλοντα...
Και κάτι ακόμη, όσο για το ταλέντο θα έλεγα πως ίσως έχεις δίκιο πως όσο και να προσπαθείς αν δεν έχεις ταλέντο δεν πρόκειται ποτέ να γίνεις ζωγράφος. Ομως εξ ίσου πιστεύω πως κάποια ταλέντα λόγω εξωτερικών δυσκολιών δεν κατάφεραν ποτέ να αναγνωριστούν ως ταλέντα ενώ άλλοι με εγγενείς δυσκολίες κατάφεραν το ακατόρθωτο. Θέλω να πω πως κατά τη γνώμη μου η καλλιτεχνική φύση μπορεί εν μέρει να είναι έμφυτη μα :
- Xρειάζεται επίσης δουλειά για να αναδειχτεί (είτε με σχετική παιδεία είτε με πρακτική εμπειρία)και
- κατάλληλες συνθήκες για να αναδειχτεί (οικογενειακοί παράγοντες,σχολείο,κοινωνικό περιβάλλον).
Ποιός θα γνώριζε σήμερα για τον ζωγράφο Θεόφιλο ο οποίος ομολογουμένως είχε ταλέντο αν δεν τον αναδείκνυε ο Terriade? Πιθανά θα ήταν παίσγνωστος μοναχά στην τοπική κοινωνία της Μυτιλήνης.
Για μένα εν τέλει μεγάλος καλλιτέχνης δεν είναι μόνο ένας στους χίλιους. Πιστεύω πως καθένας μας έχει ταλέντο σε κάτι σε μικρό η μεγαλύτερο βαθμό. Εάν όμως δεν βρεθούμε σε κατάλληλες οικογενειακές,σχολικές η κοινωνικές συνθήκες μπορεί να μην τις αναδείξουμε ποτέ.
Και φυσικά δεν μιλώ για τα παιδιά-θαύματα (αυτά είναι ελάχιστα) μα για τον μέσο καλλιτέχνη....
Την καλημέρα μου
Αντε πάλι! Ο δαίμων του τυπογραφείου καθώς φαίνεται αποφάσισε να εδραιωθεί στον γραπτό μου λόγο.....Πιστεύω πως είναι εμφανή τα λαθάκια...
Ζητώ συγγνώμη για τα λαθάκια αλλά μάλλον ακόμη δεν έχω επανέλθει...
@ΣΠΥΡΟΣ Σωστός. Κάνε καμια διόρθωση που και που γιατί απο συντακτικό πάσχω αλλά και απο γραμματική.
Με έχουν φάει και οι αυτόματοι ορθογράφοι. To sapiens το έκανε sapient.
@dyosmaraki Δεν μου αρέσει η λέξη ελίτ. Διαχρονική τέχνη είναι αυτή που μένει στο χρόνο.
Ο Καβάφης είναι παγκόσμιος ποιητής.
Δεν νομίζω πως είναι θέμα γούστου.
Ο Ρίτσος είναι απλώς καλός.
Μεγάλος είναι ο Σεφέρης για παράδειγμα και όχι ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου.
Τα θέματα που πραγματεύεται ο Καβάφης θα απασχολούν την ανθρωπότητα διαχρονικά.
Δεν είναι τυχαίο που ο Ρίτσος έγραψε χιλιάδες στίχους και ο Καβάφης μόνο λίγα ποιήματα.
Οι πραγματικά μεγάλοι ποιητές μπορεί να αναρωτιούνται βράδια ολόκληρα για το αν θα βάλουν ή όχι μια άνω τελεία.
Οι πραγματικά μεγάλοι άνθρωποι Ελένη σημαδεύουν την πορεία της ανθρωπότητας.
Ο Σωκράτης υπήρξε τόσο μεγάλος φιλόσοφος ώστε η φιλοσοφία χωρίστηκε σε προσωκρατική και μετασωκρατική.
Σήμερα για μιλάμε για την Καβαφική ειρωνεία.
Για αυτό είπα και ο ένας για τους χίλιους.
Φυσικά και οι συνθήκες παίζουν ρόλο. Και αυτό συντελεί στο να γίνει κάποιος μεγάλος.
Δεν μπορεί σήμερα κανείς να γίνει μεγάλος ρεμπέτης, ούτε καν καλός Rocker.
Επομένως πρόσθεσες έναν ακόμα παράγοντα που διαχωρίζει τους πολύ μεγάλους απο τους καλούς.
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι : ο καλλιτέχνης (αν το εννοεί) κάνει ένα έργο για πολλούς λόγους (α) γιατί μπούκωσε και θέλει να επικοινωνήσει (β) γιατί μπούκωσε και θέλει να καταγγείλει (γ) γιατί δεν μπορεί να κρατήσει μέσα του τη θεόσταλτη ομορφιά (δ) γιατί βρήκε μια έξυπνη ιδέα και θέλει ν' ακούσει κι άλλες γνώμες.
Όλα αυτά αν είναι ειλικρινής με αυτό που κάνει.
Τώρα, ο καλλιτέχνης είναι άνθρωπος και παίρνει τις εμπειρίες του απ' αυτό τον κόσμο. Αν η ιδέα (που θα ανακλάσει στους άλλους) αφορά πολλούς, τότε πολλοί θα τον 'δουν, θα του μιλήσουν και θα γίνει ζύμωση.
Αν είναι ξεκομμένος με τ δικά του ψιλοδράματα τότε το κοινό του θά 'ναι δυο-τρεις μαλάκες με τα ίδια ψιλοδράματα που θα τον λιβανίζουν.
Όσο πιο πολύ 'μπει μέσα του ο καλλιτέχνης κι αναρωτηθεί για τον ίδιο του τον εαυτό, τόσο πιο κοντά θα βρεθεί στον κοινό παρονομαστή των ανθρώπων.
Καλλιτέχνες που έχουν κάνει τη ζωγραφική αυνανισμό, όχι μόνο δεν λένε τίποτα αλλά κι οι ίδιοι δεν περνάνε από τους μηχανισμούς λύτρωσης που φέρνει η ειλικρινής δημιουργία. Δεν γίνονται καλύτεροι.
εσυ ΛΑΚΩΝ μου αρεσεις
εχεις μεινει και σωστα πραττεις ακομα στον Πελλοποννησιακό πόλεμο διότι
σου οφειλω μια -πολλες- αναρτησεις για την αρχαια θρησκεια και το σημερα και θα τα πουμε και ιδιωτικως οταν ερθει η ωρα
ερροσσω
εστω και ανορθογραφα φιλε καλε.
@spyrosvlahos Τα είπες όλα. Κυνικά και ωμά αλλά τα είπες. Δεν έχω κ' ούτε πρέπει να σχολιάσω κάτι..
Γούφα άσχετον κ' σχετικόν.
Ποίο από τα 2 blog είναι το κύριο σου blog? Νόμιζα πως το βλακεία εγκώμιον το εγκατέλειψες..
Mo;y 'steilan ayt;o to m;hnyma
ΒΟΗΘΕΙΑ!!!ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ ΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ!!!ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΧΕΠΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΝΟΣΗΛΕΥΕΤΑΙ ΕΝΑ ΑΓΟΡΑΚΙ6 ΕΤΩΝ ΜΕ ΟΞΕΙΑ ΛΕΥΧΑΙΜΙΑ.ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΑ ΓΙΑ ΔΟΤΕΣ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΩΝ. Η ΟΜΑΔΑ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΟΥΠΑΙΔΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΒ+ (ΡΕΖΟΥΣ ΘΕΤΙΚΟ) .ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΕΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΑΙΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝΜΕΤΣΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ -ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΧΕΠΑ (παιδο-ογκολογικό ) ( 2310 993506 & 2310 993944 )ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ, ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ
Όμορφο κι επιμορφωτικό το μπλοκ σου. Δυστυχώς από τη στιγμή που τα έργα τέχνης γέμισαν ταμπελάκια με τιμές σαν τα καρπούζια και τα αγγούρια, ο καθένας ονομάζει τέχνη ό,τι να ναι για να τα οικονομήσει.
Δημοσίευση σχολίου