Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2008

Ελλάδος περιήγηση μέρος δεύτερο

Το κάστρο της Μαΐνης

Ακολουθεί το δεύτερο μέρος του αφιερώματος το οποίο κατά την άποψη μου παρουσιάζει απείρως μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Μανιάτες πειρατές και Τούρκοι σκλάβοι, Τσακωνιά, Μονεμβάσια και τα νησιά του Αιγαίου είναι αντικείμενα αναφοράς. Επίσης στην όλη διήγηση περιλαμβάνονται τα Σφακιά και η θέση των δούλων στην τότε Ελλάδα.

Εισαγωγή

Η διήγηση που όλοι είχατε προσέξει ξαφνικά αλλάζει. Τώρα ο Τούρκος βαδίζει εναντίον των απογόνων των αρχαίων Σπαρτιατών.
Στο Μιστρά ξεκινούν οι ετοιμασίες του τουρκικού στρατού. Οι προδότες Έλληνες βγάζουν τα καπέλα τους και γονατίζουν μπροστά στα πόδια του Αχμέτ Πασά.
Σε ένδειξη υποταγής δέθηκαν από το λαιμό με τσόχινο ύφασμα ή μαντήλι της υποταγής και υπόσχονται πως θα οδηγήσουν για πρώτη φορά τους Τούρκους στη Μάνη.
Οι αντιπρόσωποι των Μαΐνιατών παρακολουθούν χιλιάδες στρατιώτες από όλη την Τουρκιά να γεμίζουν την πεδιάδα και να παρελαύνουν επιδεικτικά.
Οι Μαΐνιάτες διαβάζουν τις επιστολές των Τούρκων και Λακωνικά απαντούν.
“ Όπως καταλάβατε οι Οθωμανοί θα μας επιτεθούν. Και όπως κάθε φορά που έρχονται κατά χιλιάδες στα βουνά μας θα τους συντρίψουμε. Εμείς με τη βοήθεια του Χριστού θα τους διώξουμε”
(Για μια ακόμα φορά οι Τούρκοι τσακίστηκαν από το Σπαρτιατικό στρατό ο οποίος πολεμούσε μέρα νύχτα με τις φρεγάτες του, είτε στην στεριά, πλέοντας μέσω Ευρώτα είτε στη Θάλασσα φτάνοντας να λεηλατεί ολόκληρη τη Μεσόγειο μέχρι και τα παράλια Ισπανίας και Ιταλίας.)

Γυναίκα της Μαΐνης

Μέσα Μάνη

ΤΟ ΒΙΛΑΕΤΙ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ, ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ

Είναι αληθινά ένας ανελέητος τόπος. Δεν υπάρχουν αμπέλια, περιβόλια, φρούτα και χόρτα. Ο τόπος είναι σκεπασμένος με πέτρες. Δεν υπάρχει καθόλου χώμα.
Το χωριό Βαχός θεωρείται σύνορο της Μέσα Μάνης. Οι κάτοικοι του χωριού μεταφέρουν με τους τουρβάδες τους χώμα από τα γύρω χωριά για να φυτέψουν καλαμπόκι, για το ψωμί που τρώνε. Το κλέβουν αυτό το χώμα.
Είναι μαυριδεροί, κοντοί με μεγάλο κεφάλι, στρογγυλά μάτια, με φωνή σαν του μολοσσού, πεταχτά αυτιά, πυκνά μαύρα μαλλιά, πλατιούς ώμους, λεπτό κορμό, λιγνά μπούτια, πλατιές πατούσες και πηδούν από βράχο σε βράχο σαν τους ψύλλους.
Έχουν τη χριστιανική πίστη, όμως δεν ενδιαφέρονται για αυτήν.
Όσοι ζουν γύρω από τη Μάνη, σκιάζονται όταν βλέπουν αυτωνών τα μούτρα και των παιδιών τους.
Εκτρέφουν μόνο κατσίκια. Τα ρούχα τους είναι φτιαγμένα από το λεπτό και μαύρο μαλλί των κατσικιών.
Στο κεφάλι φορούν μαύρη σκούφια και στα πόδια τους παπούτσια από δέρμα αγελάδας και κατσίκας.
Προμηθεύονται μπαρούτι από τα Κύθηρα και το ανταλλάσσουν με κατσίκια.
Τρέφονται με οποιοδήποτε ζωντανό πετά στον ουρανό, κολυμπά στη θάλασσα, περπατά στο χώμα είτε έχει αίμα, είτε δεν έχει.
Μόνο φίδια, σαρανταποδαρούσες και σκορπιούς δεν τρώνε γιατί δεν τους βρίσκουν στα βουνά τους!!!
Τρώνε ακόμα και τις μέδουσες που δεν έχουν σταγόνα αίμα, ενώ πίνουν το αίμα των προβάτων, των κατσικιών και των άλλων ζώων σαν να ‘ναι νερό!!
ΑΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΩ ΜΑΝΗ ΠΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΩΝ ΤΟ ΑΙΜΑ!
Και οι Ευρωπαίοι άπιστοι τους φοβούνται.
Τον Ιούλιο, μια φορά το χρόνο πέφτουν τόσα πολλά ορτύκια στα βουνά τους που δεν ξεχωρίζεις τα ορτύκια από τις πέτρες και το χώμα. Χιλιάδες άπιστοι και γυναικόπαιδα τα κυνηγάνε με δίχτυα. Όσα πιάνουν τα βάζουν μέσα στους βράχους, τα πλακώνουν με πέτρες τα αλατίζουν και αυτά παστώνονται μέσα σε έξι μήνες. Σαράντα μέρες και νύχτες πέφτει το κοπάδι με τα πουλιά το μήνα Ιούλιο.
Έτσι τρέφονται οι Μανιάτες το χειμώνα ενώ επίσης τα πουλάνε.


Μαΐνιάτες πειρατές

ΜΙΑ ΤΟΥΡΚΑΛΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΞΑΚΟΥΣΤΟΥ ΠΕΙΡΑΤΗ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ ΛΙΜΠΕΡΑΚΗ ΓΕΡΑΚΑΡΗ.

Χωριό Κλωριά

Είναι ένα χωριό απίστων με χίλια σπίτια. Έχει πέντε χιλιάδες οπλισμένους άπιστους.
Συνεχίζοντας το δρόμο μας με τα άλογα από το δρόμο είδαμε κάτω από ένα ελαιόδεντρο μια φεγγαροπρόσωπη γυναίκα, που είχε τυλιγμένο το κεφάλι της και το μικρό της παιδί στην αγκαλιά με το ίδιο πράσινο ύφασμα.
Η γυναίκα μόλις μας είδε άφησε το παιδί της στο χώμα και μας μίλησε ελληνικά:
-Αχ ψυχή μου Εβλιγιά Τσελεμπί είπε και πιάστηκε από τον αναβολέα του αλόγου.
Από τα μάτια της έτρεχαν πικρά δάκρυα. Άρχισα σιγά σιγά να συγκινούμαι. Της είπα αμέσως:
-Βρε γυναίκα, πως εσύ μέσα στη χώρα των απίστων γνωρίζεις το όνομα μου;
-Εγώ δεν είμαι η κόρη του καπετάνιου της Μπαρουντίνας, του Εμίρ Χασάν Αγά; Ξέχασες πόσες φορές έφαγες με τον πατέρα μου ψωμί και αλάτι; Εγώ είμαι επτά χρόνια δούλα εδώ. Άρχισε να κλαίει και πήρε στην αγκαλιά το παιδί της.
-Βρε κορίτσι μου ανέβα στο άλογο με κείνο το παιδί και θα σε πάω στον πατέρα σου και τη μητέρα σου.
-Βρε ψυχούλα μου Τσελεμπί το παιδάκι που έχω στην αγκαλιά είναι από τον καπετάνιο Λιμπεράκη Γερακάρη. Πάω συνέχεια στην εκκλησία με αυτό. Δεν θέλω προστασία.
Απομακρύνθηκε, χαμογέλασε και μας ευχήθηκε καλό δρόμο. Έτρεξα πίσω της.
-Έλα βρε κορίτσι μου να σε πάω στον φίλο τον πατέρα σου.
Αυτή τότε έτρεξε μέσα στο σπίτι της και κλείδωσε την πόρτα.
Να που εδώ στη Μάνη υπάρχουν πολλοί μουσουλμάνοι αιχμάλωτοι που τους κρατούν δεμένους με αλυσίδες. Είναι ένας ανηλεής τόπος.
Πιστεύουμε ότι πολλοί από τους μουσουλμάνους αιχμαλώτους των Μανιατών έχουν σταλεί στις άλλες χώρες των απίστων ενώ υπάρχουν εκατοντάδες άλλοι στα χωριά και τους τρώει το μαύρο σκοτάδι. Είναι όμως πολύ δύσκολο να τους πάρει κανείς από τα χέρια τους.
Κάποια φορά οι Ισλαμικές δυνάμεις με τη βοήθεια του Θεού θα καταφέρουν να τους ελευθερώσουν.


Μανιάτης πολεμιστής


Σιδηρόκαστρο Μάνης

Αποτελείται από εκατό κεραμοσκεπή σπίτια που το καθένα τους έχει σίγουρα έναν Πύργο. Τα χωριά των απίστων της Μάνης είναι μεταξύ τους εχθρικά. Νύχτα-μέρα βρίσκονται σε πόλεμο. Για αυτό τα σπίτια έχουν Πύργους και παράθυρα σαν πολεμίστρες.
Στα βουνά του χωριού έχει μεταλλεύματα σιδήρου αλλά δεν ξέρουν να το επεξεργαστούν. Από το σίδηρο πήρε και το όνομα του.
Το 1037 (1627-28 σύμφωνα με το χριστιανικό ημερολόγιο) την εποχή του Σουλτάνου Μουράτ Χάν του Δ’, ΟΙ ΜΑΝΙΑΤΕΣ ΑΠΙΣΤΟΙ ΕΙΧΑΝ ΦΤΑΣΕΙ ΝΑ ΛΕΗΛΑΤΟΥΝ ΤΑ ΒΙΛΑΕΤΙΑ ΤΗΣ ΜΑΡΚΑΝΤΟΝΙΑΣ, ΤΟΥ ΚΟΛΩΝΑ, ΤΗΣ ΠΟΛΙΑ, ΤΗΣ ΝΑΠΟΛΗΣ, ΤΟΥ ΤΕΜΕΝΤΕΣ, ΤΗΣ ΣΙΚΕΛΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ.
Ήρθαν με το βιός τους να χτυπήσουν και τον Τούρκο αρχιναύαρχο Κοτζά Χαλίλ Πασά. Τότε έσφαξαν χιλιάδες μουσουλμάνους στρατιώτες. Τα οστά των μαρτύρων του Ισλάμ είναι θαμμένα κοντά στο Σιδηρόκαστρο.


Η Ελλάδα

Οίτυλο Μάνης

Είναι παραθαλάσσιο με χίλια πέτρινα σπίτια ψηλά σαν κάστρα. Οι άπιστοι κάτοικοι του κατέχουν τρείς χιλιάδες πλοία και είναι φημισμένοι έμποροι στα παζάρια. Τα μαλλιά τους θυμίζουν τους Ευρωπαίους με τους οποίους έχουν καθημερινό πάρε δώσε.
Οι γυναίκες τους δεν θυμίζουν τις άλλες γυναίκες της Μάνης. Φορούν στο κεφάλι τους κοσμήματα και χρυσά και ασημένια καθώς και νομίσματα χρυσά στα ρούχα τους.
Υπάρχει και ένα μοναστήρι εδώ. Οι παπάδες μου φέρθηκαν με πολύ σεβασμό και ορκίστηκαν στη σαθρή πίστη τους πως ο Θεός θεωρεί καλούς ανθρώπους τους μουσουλμάνους. Το μοναστήρι είναι έργο τέχνης για αυτό και κάθε χρόνο δέχονται επισκέπτες και εκατομμύρια γρόσια από όλη την Ευρώπη.
Ακόμα και από την εκκλησία Καμαμέ των Ιεροσολύμων έρχονται εδώ δώρα.
Οι παπάδες φροντίζουν, ταΐζουν και προσφέρουν στέγη στους επισκέπτες για τα γρόσια τους!!
ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΣΤΕΛΝΟΝΤΑΙ ΕΔΩ ΩΣ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ.. ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΕΒΡΑΙΚΟ ΒΙΛΑΕΤΙ. ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΕΙΔΟΣ ΜΑΓΟΙ. ΟΤΑΝ ΑΙΧΜΑΛΩΤΙΣΟΥΝ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΠΟΥΛΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΑΙΧΜΑΛΩΤΙΣΟΥΝ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΥΛΟΥΝ ΣΕ ΕΜΑΣ.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΣΤΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΥΣ ΑΠΙΣΤΟΥΣ

Νησί Πραστείο Μάνης

Είναι ένα μικρό και βραχώδες νησάκι με περιφέρεια πέντε μίλια.
Υπάρχουν τριακόσια κάστρα-σπίτια με πολεμίστρες. Οι κάτοικοι του είναι πάντα σε αντιμαχία με τους κατοίκους των άλλων χωριών. ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ. ΣΠΕΡΝΟΥΝ ΑΠΟ ΣΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΟ ΦΟΒΟ ΣΤΟΥΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΙΑΝΟΥΝ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΕΝΟΥΝ ΜΕ ΑΛΥΣΙΔΕΣ. Αρπάζουν τα γυναικόπαιδα των μουσουλμάνων, τα αρνιά τους και τα όμορφα κορίτσια τους. Έχουν πολλά δικά μας κορίτσια και τα κρύβουν καλά. Το χωρίο έχει χίλιους πεντακόσιους άπιστους.
Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΥΣ.

Μονεμβασιά Χαλκογραφία M.V CORONELLI 1690

Υπόλοιπο νομού Λακωνίας.

Τσακωνία(Είναι η περιοχή από το Έλος έως τη Μονεμβασιά και από τη Νεάπολη έως το Λεωνίδιο του σημερινού Ν.Αρκαδίας)
Η διήγηση εδώ έχει μεγάλη σημασία για εμένα αφού περιγράφει την ιδιαίτερη μου πατρίδα και το μέρος που μεγάλωσα.

Είναι μια μεγάλη περιοχή του κατηλικίου της Μονεμβασίας. Εκεί βρίσκονται δέκα χιλιάδες άπιστοι ραγιάδες ‘Έλληνες που ακολουθούν το χριστιανικό νόμο με ένα όμως ιδιαίτερο τυπικό ενώ η γλώσσα τους αποτελεί μια ιδιαίτερη διάλεκτο που δεν μπορεί να την καταλάβει κανείς χωρίς διερμηνέα. Αυτοί εδώ αποτελούν έναν λαό ιδιαίτερο.
ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΟΥΣ ΦΥΤΕΥΟΥΝ ΚΕΧΡΙ ΚΑΙ ΚΑΛΑΜΠΟΚΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΚΑΚΟΙ ΑΠΙΣΤΟΙ, ΚΑΚΟΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΤΕΜΠΕΛΗΔΕΣ.
Το κλίμα είναι καλό και τα νερά άφθονα για αυτό και οι άπιστοι είναι πολύ παχιοί, σωματώδεις, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΟΜΟΙΟΙ ΜΕ ΤΟ ΘΗΡΙΟ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ. ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΙ ΘΑΡΡΑΛΕΟΙ ΚΑΙ ΓΕΡΟΙ.
ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΕΓΚΥΕΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΦΟΡΤΩΘΟΥΝ ΣΤΟΝ ΩΜΟ ΒΑΡΟΣ 200 ΟΚΑΔΩΝ ΜΕ 2 ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥΣ!!
(200 οκάδες είναι πάνω από 200 σημερινά κιλά.!!!!)
Όσο για τους νέους και τους άντρες είναι γεροί άπιστοι και πολύ δυνατοί και μπορούν να μεταφέρουν βάρος 300 και 400 οκάδες.
Αν πάνε σε άλλες πόλεις και φάνε ψωμί σιταρένιο αρρωσταίνουν για αυτό και κουβαλούν μαζί τους το δικό τους καλαμποκίσιο ψωμί!!
Έχουν ρούχα παράξενα άσπρα με πολλά κρόσσια, πλατιά φτερά και στενά μανίκια.
Άντρες και γυναίκες φορούν άσπρα σαρίκια στο κεφάλι.
Όλα αυτά κάνουν ένα σύνολο απίστευτα κωμικό που βλέποντας τους κανείς μπορεί να πεθάνει από τα γέλια.
Η όψη τους είναι όμοια με των Τατάρων Καλμούκων, το κεφάλι τους σαν τσουκάλι και δόντια σαν της γκαμήλας. Έχουν μεγάλα αυτιά, μάτια, πρόσωπα πλατιά και φωνή σκύλου. Οι κραυγές τους αντηχούν μέσα στα βουνά ΣΑΝ ΤΑ ΓΑΒΓΙΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΟΛΟΣΩΝ ΜΑΣΤΙΦ-ΔΥΟ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΙΛΟΥΝ ΑΠΟ ΑΠΟΣΤΑΣΗ 2 ΠΑΡΑΣΑΓΓΕΣ.(10,5 Χιλιόμετρα).
ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΜΑΣ ΑΗΔΙΑΣΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΤΡΩΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΣΙΚΙΣΙΟ ΚΡΕΑΣ ΚΑΙ ΜΕΙΝΑΜΕ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ.

Μονεμβασιά

Ιδρύθηκε από τον Έλληνα Φίλικο. (εννοεί τον Φίλιππο της Μακεδονίας)
Ο λαός ονομάζει το κάστρο Μενεξέ. Πήρε το όνομα του λουλουδιού από τους πολλούς μενεξέδες, τους νάρκισσους, το μόσχο και το σκυλοκρέμμυδο καθώς και άλλα λουλούδια με ωραίο άρωμα.
Είναι δύσκολο να κοιτάξεις κάτω από τόσο ψηλά γιατί το κεφάλι σου γυρίζει.
Ο καιρός είναι ομιχλώδης και το πρωί το κάστρο βρίσκεται μέσα στα σύννεφα.
Τόσο μεγάλο ύψος έχει.
Μοιάζει με το κάστρο Βάν στο Κουρδιστάν είναι όμως 3 φορές πιο ψηλό και πλατύ.
Σε κάθε σπίτι υπάρχουν πέντε στέρνες με δέκα και όταν οι κάτοικοι της γεμίσουν λένε χωρατεύοντας: Η βρύση μας έχει νερό.
Ο καιρός είναι πολύ ζεστός. Οι εραστές και ερωμένες έχουν λευκό χρώμα.
Από κάθε σημείο του κάστρου μπορείς να δεις το νησί της Κρήτης.

Η Σαντορίνη μαζί με τα νησάκια Θηρεσία, Καμμένη κλπ 1770

ΟΙ ΔΟΥΛΟΙ ΣΤΗΝ ΤΟΤΕ ΕΛΛΑΔΑ-ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΘΩΝΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

Εδώ στην Μεθώνη υπάρχουν πολλοί μαύροι δούλοι και σκλάβοι. Τα αφεντικά τους δεν τους χτυπούν με βέργες και μαστίγια. Και ούτε τους φωνάζουν αράπηδες και μαύρους.
Όταν τους αγοράζουν πρέπει να δηλώσουν τον πραγματικό λόγο για τον οποίο τους θέλουν. Αν πουν ψέματα έχουν να αντιμετωπίσουν τη δικαιοσύνη.
Στο δικαστήριο μπορούν να καταφύγουν και οι ίδιοι οι δούλοι αν έχουν να καταγγείλουν κακομεταχείριση από τα αφεντικά τους.
Αν έχουν δίκιο το βρίσκουν αλλιώς αν πουν ψέματα τους περιμένουν χίλιες με δύο χιλιάδες βεργιές ή μαστίγωμα.
Άλλοι σκλάβοι είναι τα Φραγκόπουλα και οι λευκοί Άραβες!




Σάμος Χαλκογραφία O.DAPPER 1688

ΝΗΣΙΑ ΑΙΓΑΙΟΥ 1671

Μετά την πτώση της Ρόδου παραδόθηκαν και τα εβδομήντα νησάκια που βρίσκονταν σε ακτίνα πενήντα δύο μιλίων από το νησί.
Ορίστηκε ένα εγιαλέτι που αποτελείται από τα νησιά: Μαρμαρίς, Σύμη, Χάλκη, Τύλος, Νίσυρος, Κάρπαθος, Κως, Κάλυμνος νησιά του Πασά και κάστρο του Μπόντρουμ.
4 Γαλέρες από εδώ είναι υποχρεωμένες να ακολουθήσουν τον αρχιναύαρχο στις εκστρατείες του.Οι κάτοικοι της Νισύρου το 928 παραχώρησαν τα κλειδιά του κάστρου της στο Σουλεϊμάν Χάν.Η Τύλος κατακτήθηκε το 968 από τον Μαχμούτ Ρέις ο οποίος έγινε και μάρτυρας.
Η Μύκονος με τα αγριοκάτσικα της έχει περίμετρο τριάντα πέντε μίλια. Το κάστρο της γκρεμίστηκε από τον Κιλίτς Αλή Πασά.
Η ΣΚΟΠΕΛΟΣ ΠΟΥ ΔΙΟΙΚΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΠΙΣΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΚΑΣΤΡΑ ΛΙΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΤΡΟ ΕΙΚΟΣΙ ΜΙΛΙΑ. ΤΗΝ ΕΙΔΑ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ.
Η Μήλος βγάζει τις μυλόπετρες. Οι κάτοικοι της είναι πλούσιοι άπιστοι.
Από το ηφαίστειο της Σαντορίνης πετάχτηκαν φωτιές και πέτρες σαν θόλοι από Χαμάμ. Είδα και εγώ ο φτωχός αυτό το φοβερό θέαμα.




Ρόδος Ξυλογραφία H petri 1571

Σφακιά Κρήτης- από πού κατάγεται ο πληθυσμός τους

Κάποτε ένα Ισπανικό καράβι με πολλά κορίτσια προσάραξε κοντά στα Σφακιά. Οι κοπέλες βγήκαν έξω στη στεριά για να απολαύσουν τον ήλιο. Όμως ξέσπασε καταιγίδα και αναγκάστηκαν να περάσουν τη νύχτα στα βουνά. Εκεί όμως τις βρήκαν οι δαίμονες. Όταν έμαθαν οι Ισπανοί τι συνέβη από τη ντροπή τους άφησαν τις κοπέλες στην Κρήτη και οι δαίμονες τις πήραν μαζί τους .
Τα κορίτσια από την Ισπανία, από τότε που πάτησαν το πόδι τους στην Κρήτη ζουν μαζί με τους δαίμονες στα βουνά των Σφακιών. Μέσα σε ένα χρόνο από τότε που συναντήθηκαν για πρώτη φορά όλα τα κορίτσια γέννησαν από ένα αγόρι και ένα κορίτσι. Από αυτά τα παιδιά προέρχεται ο λαός που κατοικεί στα Σφακιά. Είναι άνθρωποι μεσαίου αναστήματος, με μαύρα μικρά και στρογγυλά μάτια, μαύρα φρύδια, μικρό κεφάλι, σγουρά μαλλιά, πεταχτά αφτιά, πατημένες μύτες, πεταχτά δόντια, κοντό λαιμό, τριχωτό σώμα, κοντά πόδια, σκυφτοί σα στραβωμένοι, πλατιά πέλματα, πλατιές παλάμες, χοντρά δάχτυλα, πλατιά νύχια, χοντρή μέση και γερό δυνατό σώμα. Είναι όλοι τους είκοσι πέντε χιλιάδες άτομα. Μιλούν μια διάλεκτο κοντινή στα αραβικά. Γνωρίζουν και ελληνικά. Πολλές λέξεις τους είναι λέξεις των δαιμόνων. Οι φωνές τους είναι πολύ δυνατές. Με άνεση συνομιλούν δυο άνθρωποι που κάθονται σε αντικρινά βουνά.
Μερικά από τα παιδιά του λαού αυτού γεννιούνται σε οχτώ μήνες. Ενώ τα κορίτσια μένουν στην κοιλιά των μανάδων τους έναν ολόκληρο χρόνο. Τα κορίτσια ενηλικιώνονται στα οχτώ εννιά τους χρόνια και στα δέκα μένουν έγκυες. Τα αγόρια ενηλικιώνονται στα δέκα και στα έντεκα. Το νερό και το κλίμα της Κρήτης βοηθούν στην αύξηση του πληθυσμού. Επειδή κατάγονται από τους δαίμονες γελούν συνέχεια και χαίρονται. Όπως και στο ψημένο κεφάλι του προβάτου, έτσι φαίνονται και στα δικά τους δόντια, όταν γελούν. Είναι ένας περίεργος λαός που σε κάνει ν’ απορείς. Αν και στις χώρες των απίστων δεν είναι συνηθισμένα τα τόξα και τα βέλη, εδώ υπάρχουν και αυτά μαζί με χαρμπέ, σφεντόνες και τουφέκια. Είναι γενναίοι και δυνατοί πολεμιστές.



Μήλος Ξυλογραφία Β.ΒΟRDONE 1532

30 σχόλια:

Rynoventoux είπε...

Λάκωνα όλες αυτές οι περιγραφές είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες, ιδιαίτερα για τη Μάνη, όπου αντικατοπτρίζεται το δέος και ο φόβος που προκαλούσε (όχι μόνο) στους Τούρκους. Στο βιβλίο του Βερν «Οι πειρατές του αιγαίου» πρωταγωνιστής (και τρόμος των θαλασσών) είναι ο Σακρατίφ, Μανιάτης πειρατής από το Οίτυλο. Προσωπικά θεωρώ τη Μάνη ένα από τα πιο εντυπωσιακά μέρη στην Ελλάδα, ο συνδυασμός του ξερού τοπίου με τα πυργόσπιτα είναι μοναδικός, ιδίως στο νότιο τμήμα, προς το Ταίναρο.

Για τη Μονεμβασιά είχα ακούσει την τούρκικη ονομασία (Μενεξέ Καλεσί) και βέβαια το μόνο που δεν αλλάζει ποτέ στους αιώνες είναι η ...υπερβολική ζέστη και η λειψυδρία. Μου άρεσε η περιγραφή του κάστρου μες στα σύννεφα, φαντάσου τι θέαμα θα ήταν κάποτε η Πάνω Πόλη. Πάντως είχα την εντύπωση πως Τσακωνιά είναι η περιοχή του Λεωνιδίου, δε γνώριζα για Έλος και Μονεμβασιά.

Surrealist είπε...

Λάκων, Λάκων, φίλτατε φίλε μου, καλημέρα. Η χαρά μου μεγάλη... δεν έχω να πω πολλά λόγια τα είπες όλα... διότι γνωρίζεις ότι από την Μάνη κατάγομαι και όχι πως άλλους τόπους δεν εκτιμώ, αλλά εκεί με δίδαξαν την παράδοσή τους και πρωτοάκουσα τις όποιες ιστορίες από τους γεροντότερους. Πολλές οι αναμνήσεις μου είναι τόπος που λατρεύω για την άγρια ομορφιά του για τις υπέροχες θάλασσες, τους φάρους και... αν ξεκινήσω δεν θα σταματώ. Η ιστορική αναφορά σου απολύτως τεκμηριωμένη και διδακτική με λόγο αυτόνομο ανά παράγραφο, απλή και συναρτημένη της πραγματικότητας. Σε κείνον το τόπο συμβάσεις δεν υπήρχαν, ακόμα και σήμερα κρατούν τα ήθη και τα έθιμα με τον πατροπαράδοτο τρόπο χωρίς υπερβολές και παρασυρμούς, με σύνεση και ομορφιά.

Πρέπει να πάω ένα ταξίδι... Μονεμβάσια, Νεάπολη... Γύθειο... όλα απέραντα.

Σεβόμενη και όλης της Ελλάδας τις ομορφιές και τα πατροπαράδοτά τους, κλείνω το θέμα και πραγματικά ένα ευχαριστώ για τις θύμησες και την διαδρομή στην ιστορία του εκεί τόπου!

Καλή συνέχεια!!

μελονικος είπε...

Ακόμα μια φορά το έκανες το θαύμα σου. Είχα λοιπόν δίκαιο που περίμενα πολλά από σένα. Χίλια συγχαρητήρια για την τόσο καλή δουλειά.

Seagull είπε...

Γειά σου πατριώτη! Μόλις σε ανακάλυψα και χάρηκα τόσο γι'αυτό, όσο και (ιδιαιτέρως) για το κείμενό σου.. Θα ασχοληθώ τώρα και με τα προηγούμενά σου!

Από Μηχανής Θεός είπε...

Στο ΤΕΛΟΣ, νους που βλέπει τον Σκοπό εκεί κάτω να του γελά, δύναται να αφοσιωθεί και να αφιερώνει. Υπηρετώντας, υπηρεσίες σκορπά, υπηρέτες κερδίζει.

Εν ΤΕΛΕΙ, όλα είναι ουσιαστικά και πανέμορφα...

Λακων είπε...

NM Για τη Μονεμβάσια ο Τούρκος ΄γράφει πως το μήνα Ιούλιο η κατάσταση με το νερό γινόταν αφόρητη και δεν έδιναν ούτε στο γείτονα τους!!
Όσο για την Τσακωνία να σου πω πως παλιότερα μόνο η Τσακώνικη διάλεκτος ομιλούνταν στα μέρη μας. Ακόμα και σήμερα μιλιέται απο ελάχιστους ηλικιωμένους. ΚΑι όχι μόνο στη Λακωνία αλλά σε όλα τα ορεινά μέρη μέχρι και το Ναύπλιο.

Λακων είπε...

@Surrealist Για τη Μάνη να σου πω πως μουσικά αλλά και στιχουργικά για τα δεδομένα της εποχής είχε μεγάλη παράδοση.
Σάτιρες, μοιρολόγια, λύρα κτλ.
Η ποίηση του Ρίτσου εκεί βασίζεται.
Να ξέρεις απο που μοιάζεις χε,χε.
Πολύ μου άρεσε η λέξη θύμησες που χρησιμοποίησες.

Λακων είπε...

@ Νίκος Χαίρομαι που σου άρεσε.
Δυστυχώς δεν βρήκα περισσότερα για τη Σκόπελο. Την διοικούσαν οι άπιστοι βλέπεις και ο Τούρκος πέρασε απο μακριά...

Λακων είπε...

@Seagul Σε ευχαριστώ. Θα διαβάσω και εγώ το ιστολόγιο σου.
@Apo mixanis theos Διακρίνω επιρροές απο την εκδήλωση για το Λιαντίνη στην οποία βρεθήκαμε. Χαίρομαι που πήγαμε τελικά χε,χε.
Πάντα τέτοια να έχουμε με κριτική σκέψη και ελεύθερο πνέυμα.

Λακων είπε...

@Stef (απάντησες καταλάθος στην προηγούμενη ανάρτηση).
Χαίρομαι για αυτά που λές. Πραγματική ιστορία νομίζω πως είναι αυτά που διαβάσαμε εδώ. Χωρίς στρογγυλοποιήσεις προς χάριν της Ελληνοτουρκικής φιλίας.
Ο Τούρκος δεν απέφυγε τις υπερβολές αλλά και ένας έλληνας θα έκανε το ίδιο στη θέση του.
Η Ελληνοτουρκική φιλία αν ποτέ έρθει θα πρέπει να βασίζεται στην αλήθεια και όχι σε βιβλία τύπου έκτης δημοτικού.

SUN W KNIGHT είπε...

Λάκωνα δεν χρειαζόμαστε φίλους. Αξιοπρεπείς εχθρούς χρειαζόμαστε...

x-man είπε...

Διαβάζοντας το πολυαναμενόμενο δεύτερο μέρος της ανάρτησής σου, τελικά δικαιώνει μόνο εσένα και την πολύ ωραία σου προσπάθεια. Ο Τούρκος περιηγητής, που ίσως να ήταν και ένα από τα κρυφά μάτια και αυτιά της υψηλής πύλης,και να φρόντιζε τόσο για την ενημέρωση του Σουλτάνου σχετικά με τις προθέσεις των ραγιάδων, αλλά και για την πίστη και υπακοή των κατά τόπους πασσάδων του,εμφανίζεται να περιγράφει απο άλλη οπτική γωνία. Τέλος πάντων όπως επεσήμαναν και οι περισσότεροι, εκεί που τα πράγματα ήταν ήρεμα και δεν εγκυμονούσαν κινδύνους για την αυτοκρατορία η περιγραφή είναι πιό γλυκιά και ωραιοποιημένη. Εκεί όμως που η αντίσταση και ανυπακοή των "απίστων" ήταν καθημερινότητα, τα πράγματα αλλάζουν. Δεν είναι τυχαίο οτι στις αναφορές των πασσάδων των "Ελληνικών" βιλαετιών,από και πρός την υψηλή Πύλη, μας χαρακτήριζαν ως τρομοκράτες, πειρατές,και ληστές. Κατι σαν το γαλατικό χωριό επί Panx Romana. Αλλωστε το ίδιο δεν συμβαίνει και σήμερα ανά τον κόσμο της Panx Americana?

Λακων είπε...

@sun Απο τη σκοπιά του πολεμιστή αυτό που λές ισχύει απόλυτα. Η αξία του ηττημένου προσδιορίζει και τη δόξα του νικητή.
Πάντως σήμερα αν η Ελλάδα είχε αξιοπρεπέις εχθρούς πιθανότατα να είχε αφανιστεί.
Και πολύ φοβάμαι οτι πλέον δεν υπάρχουν Μανιάτες...
@x-man Την ανάρτηση αυτή ήθελα πολύ να την κάνω. Είναι κάτι που το χρωστούσα σε κάποιους παλιότερους που είχαν αυτή τη νοοτροπία του ασυμβίβαστου, αιρετικού, ελεύθερου και αγωνιστή ανθρώπου.
Τη στάση ζωής αυτή είχα την τύχη να την γνωρίσω και να την υιοθετήσω όσο μπορούσα στα δεδομλενα της εποχής μου.
Τέλος ήθελα να σταματήσει η ημιμάθεια κάποιων οι οποίοι έλεγαν οτι η Μάνη δεν κατακτήθηκε επειδή δεν ενδέφερε τους Τούρκους.
Όχι μόνο τους ενδιέφερε αλλά ήταν ο μεγαλύτερος πονοκέφαλος για τους Οθωμανούς. Καθημερινά.
Υπο αυτή την έννοια ναι δικαιώθηκα μέσα απο έναν Τούρκο.
Τέλος συμφωνώ απολύτως για το σχόλιο σου περι Pax Americana.
Μια ζωή οι υπερδυνάμεις θα ψάχνουν ή θα δημιουργούν βαρβάρους.(βλέπε Καβάφη)

ΠΑΥΛΟΣ είπε...

Φιλαράκο με έχεις αφήσει άφωνο. Εξαιρετική δουλειά.

Equilibrium είπε...

Ήρθες κι από τα μέρη μας βλέπω.. Σκόπελο. Εξαιρετικό και το β μέρος :)

Λακων είπε...

@pavlos Γείτονα (αν θυμάμαι καλά) σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Χαιρετισμούς στους λοιπούς.
@Equi Η Σκόπελος όπως είδες ήταν ακόμα ελεύθερη και "άπιστη" όπως τη Μάνη και...πέρασε απο μακριά!

Roadartist είπε...

Λάκων πολύ ενδιαφέρον και αυτό το ποστ.. Κάνεις καταπληκτικές έρευνες.. Εξαιρετικό! Συνέχισε.. Και οι φωτο πολυ καλές.
Εχω ανάγκη απο 'ταξίδι'..
...άμεσα.............. :)

Λακων είπε...

@roadartist Σε ευχαριστώ.
Σαν καλλιτέχνης του δρόμου και περιπλανώμενος που είσαι νόμιζα οτι ταξιδεύεις συνεχώς και..δεν έχεις ανάγκη απο ταξίδια ;)

Roadartist είπε...

ΜΕΓΑΛΗ ανάγκη Λάκων μου..αλλά οι αφραγκιές μου και κυρίως διάφορα θέματα που με πονοκεφαλιάζουν δεν μου αφήνουν περιθώρια για ταξίδια..υπάρχουν βέβαια και οι βόλτες στην πόλη που δεν τελειώνουν ποτέ.. αλλά λατρεύω τη φύση και μου λείπει η επαρχία. Ευτυχώς ταξιδεύω συνεχώς με τη σκέψη και το νου.. Και εύχομαι σύντομα να φύγω απο το κλεινόν άστυ.. :)

Surrealist είπε...

Ήρθα να βρω ξανά τον υπέροχο λόγο του κειμένου, τις εικόνες και τη γνώση...
να δω λίγο από το παρελθόν... Εχθές μου έστειλαν φωτογραφίες από την Μάνη... η φύση ακόμα εκεί δε δαμάζεται... δεν την πειράζει η εξέλιξη...

Την καληνύχτα μου, να είσαι καλά, φίλε Λάκων!

KitsosMitsos είπε...

Αξιέπαινη η προσπάθεια. Έχοντας περπατήσει σε εκείνα τα μέρη, φέρνω εικόνες στο μυαλό και δένουν με τις περιγραφές σου.
Μπράβο και πάλι! Θα υπάρξει και συνέχεια;

Λακων είπε...

@ Roadartist Σε καταλαβαίνω γιατί και εγώ αισθάνομαι ακριβώς έτσι.
Δυστυχώς όμως η εργασία με κρατά στην Αθήνα.
Δεν θα σταματήσω να ελπίζω όμως ;)
@ surrealist Να σε ευχαριστήσω τότε για μια ακόμα φορά ευγενέστατη surrealist.
Kitsosmitsos Πιθανότατα να υπάρξει και συνέχεια όχι στο άμεσο μέλλον όμως όπου πιθανότατα θα περιγράφεται η Β. Ελλάδα και η Μ. Ασία.
Αυτό το υλικό όμως δεν το έχω στα χέρια μου. Σκέφτομαι να αντιπαραβάλλω περιγραφές του Τούρκου με περιγραφές Ευρωπαίων και να δούμε τις διαφορές.
@Όλους Το Μάΐνη δεν είναι ορθογραφικό λάθος.
Κανονικά λέγεται Μάΐνη και Μαΐνιάτες και βγαίνει από τη Μάινα, το πανί δηλαδή που χρησιμοποιούσαν παλιότερα στις φρεγάτες.
Ο όρος πιθανότατα δόθηκε από τους Βυζαντινούς αυτοκράτορες προκειμένου να μειώσουν τους Μανιάτες δίνοντας τους εμμέσως το χαρακτηρισμό πειρατές.
Πριν από αυτό η Μάνη ονομαζόταν Σπάρτη.

dyosmaraki είπε...

Καταπληκτική ανάρτηση!
Φοβερά πλούσιες λεπτομέρειες, άγνωστες....
Να είσαι καλά Λάκων και να μας φωτίζεις με τα γραπτά σου...
Καληνυχτίζω!

NY ANNA είπε...

"Οι προδότες Έλληνες βγάζουν τα καπέλα τους και γονατίζουν μπροστά στα πόδια του Αχμέτ Πασά".
Όχι πως έχουν αλλάξει και πολύ τα πράγματα σήμερα έτσι; Αν δηλαδή επιχειρήσει κανείς κάποιους συνειρμούς για προδότες και καπέλα... Καλημέρες (περίπου) πατρίδα. Θα γυρίσω να σε διαβάσω καλύτερα για άλλη μια φορά και με την ησυχία μου πάντως, γιατί κάτι τέτοιες αναρτήσεις είναι ασέβεια να τις περνάς βιαστικά. Ζεστά φιλιά.

Rynoventoux είπε...

Σήμερα κατάφερα (μετά από λίγο ψάξιμο είναι η αλήθεια, καθώς τα μεγάλα βιβλιοπωλεία δεν το είχαν) να προμηθευτώ το βιβλίο. Χάρη στην ανάρτησή σου, οπότε σ'ευχαριστώ!

Λακων είπε...

@dyosmaraki Σε ευχαριστώ. Περιμένω ανάλογα και απο εσένα.
@na anna Δεν έχεις και άδικο για..τα καπέλα. Ζεστά φιλιά και σε εσένα.
@ Ν-Μ Χαίρομαι που το πήρες. Πάντως σε ορισμένα σημεία δεν είναι απο το συγκεκριμένο βιβλίο αλλά απο άλλα αφού φαίνεται προς χάριν της ελληνοτουρκικής φιλίας ορισμένα κομμάτια ωραιοποιήθηκαν.
Αν ανατρέξεις στο κεφάλαιο με τους Τσάκωνες θα το καταλάβεις.

ange-ta είπε...

καλησπέρα Λάκωνα,

φοβερός ο περιηγητης,

Μ αρέσει η αναφορα για την Κρητη,
δαιμόνια βλέπει παντού.
Ασε το :
"Μερικά από τα παιδιά του λαού αυτού γεννιούνται σε οχτώ μήνες. Ενώ τα κορίτσια μένουν στην κοιλιά των μανάδων τους έναν ολόκληρο χρόνο. Τα κορίτσια ενηλικιώνονται στα οχτώ εννιά τους χρόνια και στα δέκα μένουν έγκυες"
12 μήνες εγγυμοσύνη!!!

Λακων είπε...

Καλησπέρα Αντζέτα.Όντως είναι πολύ περίεργο. Φαίνεται πως τα κορίτσια έρχονταν με... καθυστέρηση.
Απόλαυσα πάντως το θάψιμο που κάνει στη Λακωνία ο Τούρκος.
Άπιστοι, κακοποιοί και τεμπέληδες...

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΙΖΩΝΗ είπε...

Καλησπέρα, Λάκωνα. Πολύ ωραίο το αφιέρωμά σου , ιδιαίτερα εκείνο για τη Μάνη.ΌΠως σου γράφω και στο δικό μου ιστολόγιο η Μάνη είναι η ψύχωσή μου .Την ανακάλυψα γράφοντας το τελευταίο μυθιστόρημά μου το Μεγάλο Αλγέρι .Αν ποτέ βρεις καιρό και διάθεση διάβασέ το .Είναι πραγματική ιστορία.Η ιστορία της βεντετας που είχε η οικογένεια του πατέρα μου στη Μέσα Μάνη(Χαριά της Αρεόπολης) από την οποία κι έφυγε για να γλυτώσει τα αντίποινα .Όχι βέβαια αυτός αλλά ο παππούς μου .Κι έτσι η οικογένεια του πατέρα μου εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη. Δεν ήξερα τι εστί Μάνη μέχρι που άρχισα να γράφω το μυθιστόρημα. Πράγμα που με έκανε να ανατρέξω στην ιστορία της περιοχής.Και βέβαια τότε έπαθα ένα μεγάλο σοκ .Θαρρείς και ξύπνησαν τα μανιάτικα DNA μου κι από τότε περπατώ και παραμιλώ για τη Μάνη. ΑΥτή την εποχή ασχολούμαι με την ιστορία της μανιάτικης πειρατείας και μέσα στα σχέδιά μου είναι να γράψω και την ιστορία του πειρατή Σάσσαρη για τον οποίο υπάρχει το γνωστό Μοιρολόϊ.Θα παρακολουθώ το μπλογκ σου γιατί γράφεις ενδιαφέροντα πράγματα και γιατί είσαι και συμπατριώτης .

Λακων είπε...

Το πάθος σου για τη Μάνη το είχα όντως διαπιστώσει.
Είχα την εντύπωση βεβαίως πως μεγάλωσες εκεί!!
Με την πρώτη ευκαιρία θα διαβάσω το βιβλίο.