Η ανάρτηση αυτή ενδεχομένως να προκαλέσει αντιδράσεις ή στην καλύτερη των περιπτώσεων απορίες. Στην πραγματικότητα όμως ο γράφων δεν θα κάμει τίποτα παραπάνω από το να τηρήσει αυτό που διατυμπανίζει στο ιστολόγιο του.
ΛΑΚΩΝ
"Σύγχρονοι νεκρικοί διάλογοι" Εμπνευσμένος τίτλος από το έργο του Λουκιανού "Νεκρικοί διάλογοι" όπου και καυτηρίαζε και χλεύαζε με ειρωνικό τρόπο την εποχή του αλλά και οποιαδήποτε αυθεντία του παρελθόντος. Σκοπός η όσο το δυνατόν Λακωνική κριτική και σάτιρα και η προβολή μιας εναλλακτικής θεώρησης."Ετούτη λοιπόν η ανάρτηση έχει ως θέμα της την κριτική σε μια ετικέτα.
Την Αρχαία Αθηναϊκή Δημοκρατία και το χρυσό αιώνα του Περικλή.
Και όταν ο γράφων ομιλεί για εναλλακτική θεώρηση έχει κάτι σαν το παρακάτω στο μυαλό του.
Ετικέτα πρώτη. Η αρχαία Αθήνα είχε δημοκρατία.-
Μόνο που από το 1500 π.χ και τον βασιλιά Ακταίο έως και το 507 π.χ και τον Κλεισθένη, το πολίτευμα της Αθήνας μόνο δημοκρατικό δεν ήταν.
- 1500 Βασιλεία Ακταίου.
- 1300 Βασιλεία Θησέα.
- 1100 Βασιλεία Κόδρα
- 624-632 Κυλώνειο Άγος και η αριστοκρατία του Δράκοντα.
- 632-507 περίπου έχουμε την τυραννίδα του Πεισιστράτου και την Τιμοκρατία του Σόλωνα
Συνεπώς η Αθήνα είχε βασιλεία και αριστοκρατία με μικρά διαλείμματα τυραννίδας και δημοκρατίας.
Ας δούμε όμως τώρα και την περίφημη αυτή εποχή.
Επί δημοκρατίας και ενώ οι Δωριείς έχουν βοηθήσει τους Αθηναίους να ξαναχτίσουν την πόλη από τα συντρίμμια που άφησαν οι Πέρσες, οι Αθηναίοι τους ξεγελούν και χτίζουν τα μακρά τείχη προετοιμάζοντας την κυριαρχία τους στον ελληνικό κόσμο.
Επί δημοκρατίας κυριαρχούν στη Σάμο και γενικότερα στο Αιγαίο με το στόλο τους και επιβάλλουν στους συμμάχους τους δυσβάστακτους φόρους αλλά και φιλοαθηναϊκές κυβερνήσεις.
Επί δημοκρατίας οι Αθηναίοι έχοντας καβαλήσει το καλάμι επιτίθενται στις Συρακούσες.
Επί δημοκρατίας θανατώνεται ο εβδομηντάχρονος φιλόσοφος Σωκράτης.
Στα τέλη του πέμπτου αιώνα διώκονται οι πνευματικοί άνθρωποι για τις ιδέες τους μεταξύ των οποίων οι Αναξαγόρας, Διαγόρας και Πρωταγόρας.
Επί δημοκρατίας περνάμε στο θρησκευτικού φανατισμού.
Μια εποχή που ξεκίνησε από τα λατομεία της Πάρνηθας για την κατασκευή του Παρθενώνα και τέλειωσε με τους Αθηναίους να σαπίζουν ως σκλάβοι στα Σικελικά λατομεία.
Και η ειρωνεία είναι πως χωρίς να το γνωρίζει ο Περικλής δημιούργησε τον τύμβο της Κλασσικής Ελλάδας. Την αμέσως επόμενη των εγκαινίων της Ακρόπολης κηρύχτηκε ο Πελοποννησιακός πόλεμος. Παρθενώνας δηλαδή είναι το μάρμαρο της ταφόπλακας των κλασσικών χρόνων αλλά και της ίδια της Αθήνας.
Το ίδιο καλάμι καβάλησε και η Σπάρτη ως νικήτρια του πολέμου και καταστράφηκε.
Ήταν η εποχή που τα οι σκεπές των σπιτιών της Σπάρτης γέμισαν κουκουβάγιες όπως καυστικά είπε ένας Σπαρτιάτης βλέποντας τη σήψη των συμπολιτών του...
"Η Δημοκρατία μας αυτό καταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία» - Ισοκράτης"
*Κουκουβάγιες: Ο Σπαρτιάτης εννοούσε το αρχαίο Αθηναϊκό νόμισμα το οποίο απεικόνιζε μια κουκουβάγια. Την ίδια κουκουβάγια έχουμε σήμερα στο κέρμα τους ενός ευρώ σε ανάμνηση της αρχαίας αθηναϊκής δραχμής.
